spis treści
I. Wstęp
II. język i społeczeństwo
III. rząd
IV. rząd
V. wniosek
VI. Bibliografia
I. Wstęp
w wiekach przed rokiem 1066 Anglia doświadczyła szeregu najazdów ze strony Żaden jednak nie był tak trwały jak podbój Normanów po bitwie pod Hastings. Chociaż Wilhelm Zdobywca twierdził, że jest prawowitym następcą tronu Anglii i był zainteresowany zachowaniem angielskich instytucji i zwyczajów, różnica w kulturze i praktyce politycznej była oczywista. Można więc przypuszczać, że utworzenie obcej hierarchii w Anglii można było osiągnąć tylko z wielkim wysiłkiem i towarzyszyły temu pewne zmiany.
ten esej bada, jak głęboko zmieniona Anglia była poprzez podbój Normanów. W związku z tym, badając wpływ na główne cechy hierarchii anglosaskiej, dochodzenie koncentruje się najpierw na zmianach w języku angielskim i społeczeństwie, następnie na normańskim rządzie w Anglii, a wreszcie na strukturze gospodarowania gruntami w Anglo-normańskiej Anglii.
II. język i społeczeństwo
często przyjmuje się, że podbój Normanów w 1066 roku przyniósł ogromną zmianę w społeczeństwie Anglii. I rzeczywiście, istnieją pewne dowody na obcy wpływ na zwyczaje kulturowe i codzienne życie ludzi. W ten sposób status języka angielskiego wydaje się mieć głęboki wpływ, ponieważ został zastąpiony przez język łaciński w latach po podboju. Łacina, która była już bardzo wpływowa przed 1066 rokiem, zastąpiła Angielski jako uniwersalny i oficjalny język centralizujący w Anglii. Dotyczy to jednak tylko języka pisanego zapisów rządowych i literatury. Z szacowaną liczbą co najwyżej 10 000 Normanów, którzy osiedlili się w Anglii w wyniku podboju i rdzenną populacją angielską wynoszącą co najmniej 1 000 000 ludzi, jest mało prawdopodobne, że użycie języka zmieniło się głęboko dla większości rodzimych użytkowników języka po podboju. Stopniowo nowy język został zasymilowany przez język angielski. Można zatem argumentować, że wpływ Normanów nadał” nowe życie „językowi angielskiemu,” uwalniając go od oficjalnych ograniczeń, a następnie wzbogacając jego słownictwo o liczne słowa pochodzące z francuskiego i łaciny”. ; nie spowodowało to jednak radykalnej zmiany sposobu użycia czy struktury języka. Argument ten potwierdza fakt, że z masą ludzi mających problemy ze zrozumieniem nowych czołowych kościelnych z Normandii, szybka produkcja zbiorów homilii i innych pism religijnych w języku angielskim była konieczna w latach po podboju Normanów.
podobnie jak asymilacja języka normańskiego, podbój Normanów doprowadził do mieszania się przybywających Normanów z rdzennymi rodzinami angielskimi. Uczona Ann Williams zwraca uwagę, że chociaż jest niewiele dowodów, małżeństwa międzyludzkie były wspólną cechą lat po podbojach, wpływającą na wszystkie poziomy społeczeństwa. Tutaj, według Williamsa, było bardzo prawdopodobne, że Norman wziął angielską żonę, głównie wdowę, aby zdobyć ziemię, która była w jej posiadaniu. Przeciwnie, małżeństwo Anglika i obcokrajowca musiało nastąpić również w latach po podboju Normanów. W ten sposób Małżeństwo Małżeńskie, ale także obecność na dworze królewskim i służba w Królewskim domu doprowadziły do asymilacji Normanów w ciągu dwóch lub trzech pokoleń podboju i zasiedlenia Anglii. Społeczeństwo, które powstało w wyniku tej asymilacji, można na pierwszy rzut oka określić jako „ani angielskie, ani normańskie”. Ale to przesada.: Normańscy najeźdźcy zastąpili starą angielską arystokrację, która została w dużej mierze ugaszona w bitwie pod Hastings i wkrótce prawie wszyscy biskupi i opaci byli cudzoziemcami, ale nie wpłynęli na konsystencję chłopstwa, które stanowiło większość społeczeństwa angielskiego. Sytuacja w angielskich miastach była podobna: chociaż wielu normańskich kupców i kupców osiedlało się w miastach, Anglicy przetrwali zarówno jako większość ludności, jak i jako znaczący element miejskiej elity.
Clanchy, M. T.: England and its Rulers. 1066-1272 (Glasgow: Fontana, 1983), s. 46.
Tamże., s. 58.
Saywer, P. H.: From Roman Britain to Norman England (London: The Chaucer Press, 1978), s. 253.
Clanchy, M. T.: England and its Rulers, s. 59.
Saywer, P. H.: From Roman Britain to Norman England, s. 256.
Williams, A.: The English and the Norman Conquest (Woodbridge: The Boydell Press, 1995), s. 199-202.
Chibnall, M.: „England and Normandy, 1042-1137” New Cambridge Medieval History 4.2 (Cambridge: UP, 2004), s. 213.
Tamże., s. 199.
: Anglia i jej władcy, s. 49.
Golding, B.: Conquest and Colonization. Normanowie w Wielkiej Brytanii. 1066-1100 (London: MacMillan, 1994), s. 78.
Saywer, P. H.: From Roman Britain to Norman England, s. 259.