„błogosław Panu, wszystkie dzieła Pana, śpiewaj mu chwałę i wywyższaj go na wieki” —Daniel 3:35
idea „błogosławieństwa” jest bardzo powszechna w chrześcijaństwie. Prosimy Boga, aby nas pobłogosławił i dziękujemy mu za Jego błogosławieństwa. Modlimy się o błogosławieństwo dla innych. Biblia mówi nam nawet, abyśmy błogosławili Boga: pieśń trzech młodzieńców w ognistym piecu w Księdze Daniela 3 wzywa całe stworzenie-słońce, księżyc, gwiazdy, ogień, lód, wiatr, deszcz, stworzenia morskie, ptaki, bydło, mężczyzn i kobiety—do błogosławienia Pana. W Psalmie 103 Dawid woła: „błogosław duszo moja Panu, a wszystko, co jest we mnie, błogosław Jego święte imię!”(Psalm 103:1).
koncepcja Bożego błogosławieństwa jest dość prosta. Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, że” błogosławieństwo jest działaniem boskim i życiodajnym, którego źródłem jest Ojciec „(KKK 1078) i” od początku aż do końca czasów całe dzieło Boże jest błogosławieństwem ” (KKK 1079). Jak mówi św. Jakub: „wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry” (Jakuba 1:17). Wszystko, co dobre, pochodzi od Boga-począwszy od naszego istnienia i istnienia stworzenia wokół nas, a skończywszy na Darze samego siebie Boga, „darze, który zawiera wszystkie dary, Ducha Świętego” (KKK 1082).
Jak mogę błogosławić Boga?
wystarczy chwila, aby zbadać nasze życie i zacząć rozpoznawać niezliczone sposoby, w jakie Bóg nas błogosławi. Ale co to oznacza dla nas, aby błogosławić Boga? Jeśli, jak mówi Katechizm w pierwszym akapicie, Bóg jest „nieskończenie doskonały i błogosławiony w sobie samym”, co możemy zrobić, aby mu pobłogosławić? Czy Bóg czegoś od nas potrzebuje? Czy możemy dać mu coś, czego jeszcze nie posiada?
Bogu niczego nie brakuje, więc niczego od nas nie potrzebuje. Gdyby tak było, nie byłby Bogiem. Ale musimy dać coś Bogu. Sprawiedliwość—cnota, która wymaga od nas oddania każdemu należnego mu czynu-wymaga od nas złożenia ofiary dziękczynienia Bogu w zamian za jego liczne błogosławieństwa. Katechizm mówi, że to właśnie oznacza dla człowieka błogosławienie Boga, ofiarowanie „adoracji i poddanie się Stwórcy w dziękczynieniu” (KKK 1078).
tak więc rodzaj błogosławieństwa, które jesteśmy wezwani do ofiarowania Bogu, różni się zasadniczo od rodzaju błogosławieństwa, które Bóg nam daje. Boże błogosławieństwo jest czymś poza nami, co on nam daje. Kiedy „błogosławimy Pana”, w odpowiedzi ofiarowujemy Bogu coś z naszego wnętrza. Używamy tego samego słowa, aby odnieść się do dwóch różnych (ale powiązanych) działań. Bóg błogosławi pierwszy, a nasze błogosławieństwo Dziękczynienia i adoracji jest zawsze odpowiedzią.
błogosławieństwo: kształt modlitwy
to tam i z powrotem błogosławieństwo jest kształtem naszego życia modlitwy. Modlitwa jest dialogiem. Bóg inicjuje tę rozmowę i zaprasza nas do niej. Słyszymy jego wezwanie i odpowiadamy: „w modlitwie … nasz pierwszy krok jest zawsze odpowiedzią” (KKK 2567). Dar Boży i nasze przyjęcie tego daru łączą się w żywej i dynamicznej rozmowie modlitewnej. W modlitwie łaska Ducha Świętego zstępuje na nas, a w duchu nasza modlitwa wznosi się do Boga (por. KKK 2626-2627).
więc poświęć trochę czasu dzisiaj, aby odpocząć w Bożym błogosławieństwie—w jego licznych darach, a co najważniejsze w tym, który sam jest największym darem. I w dziękczynieniu za jego błogosławieństwo, pobłogosław Pana i ofiaruj mu swoją adorację i poddanie.