het maken van symbolische items uit stro, oorspronkelijk geassocieerd met oogst douane en bekend als “corn dollies”, “oogst tokens” of “oogst trofeeën”. Gemaakt als een oogst of landbouw verleden-tijd in plaats van een handel. (Zie ook stro werken)
| Status | bedreigd |
| ambachtelijke Categorie | stro |
| historisch gebied van betekenis | in het Verenigd Koninkrijk met verschillende regio ‘ s die hun eigen tradities hebben die historisch verbonden zijn met oogsthuis en het oogstmaaltijdperk (grootsheid of grootsheid of grootheid). Er zijn ook regionale verenigingen met andere tijden in het landbouwjaar. |
| gebied dat momenteel in het hele Verenigd Koninkrijk wordt beoefend: | regionale pockets.
in Cornwall wordt de ceremonie van het huilen van de Nek nog steeds uitgevoerd aan het einde van de oogst door de Federatie van de oude Cornwall Societies. |
| herkomst in het Verenigd Koninkrijk | het oogsthuis en de bijbehorende Oogstmaagd is gedocumenteerd in Windsor, Berkshire in de late jaren 1500,maar waarschijnlijk van voor deze referentie. |
| huidige nr. van professionals (belangrijkste inkomen) | 0 |
| huidige nr. van de professionals (zijlijn naar hoofdinkomen) | 11-20
de volgende geschatte aantallen zijn verzameld door de hulp van het Gilde van stro ambachtslieden, de enige bekende georganiseerde groep. Het is bekend en erkend dat er andere makers in het Verenigd Koninkrijk die niet tot het Gilde behoren, maar er is geen manier om hun aantallen te schatten. |
| huidige nr. van stagiairs | 0 |
| Huidig totaal nr. serieuze amateur makers | 1-5 |
| Huidig totaal nr. van recreatieve makers | 21-50 |
| Minimum nr. van de benodigde ambachtslieden |
geschiedenis
het maken van een figuur om de geest, godin of het oogstmaagd uit een garf weer te geven, kan worden gedateerd in de jaren 1500 en kan in eerdere eeuwen zijn beoefend.In de jaren 1600 tot 1800 ontwikkelden de ontwerpen zich, die blijkbaar meer geassocieerd werden met het einde van de oogst, het oogsthuis en het oogstmaaltijd. Onderzoeksdocumenten suggereren dat er een scala van verhalen en vormen gemaakt binnen de regio ‘ s. De beweging van oogstarbeiders naarmate de oogst vorderde in verschillende regio ‘ s kan hebben geleid tot de verspreiding van het vaartuig.
de naam ‘corn dollies’ lijkt pas in de 20e eeuw veel gebruikt te worden. In de 19e eeuw lijken ze collectief ‘oogstmunten’ of ‘oogsttrofeeën’ te zijn genoemd en individueel door hun regionale namen.
het lijkt waarschijnlijk dat de oorspronkelijke bedrijfsmakers technieken hebben toegepast die worden toegepast door de stro plaiters die voor de hoedenindustrie werken en door het kopiëren van andere decoratieve technieken zoals het maken van touw en het knopen. De oogst token werd meestal snel gemaakt en afgewerkt vervolgens versierd met beschikbare materialen.
het maken van Token/dolly ‘ s was grotendeels een landelijke activiteit om het einde van de oogst te vieren. In de jaren 1950 tot en met de jaren ‘ 60 lijkt het erop dat een enkeling ernaar streeft extra inkomsten te genereren. We weten op dat moment niet hoeveel werknemers of omvang van het vaartuig er zijn. Nu zijn er maar heel weinig beoefenaars die alleen mais dollies maken voor extra inkomen of als hobby. De meeste arbeiders produceren stro werk met inbegrip van maïs Dolly ‘ s in hun repertoire.Hoewel er in het begin van de 20e eeuw in het hele land makers van mais dolly ’s waren, groeide in het midden van de 20e eeuw de belangstelling voor het maken van mais dolly’ s, voornamelijk in Essex met het maken van de Leeuw en eenhoorn figuren voor het Festival van Groot-Brittannië. Deze figuren zijn gemaakt door Fred Mizon. Hoewel de figuren op grote schaal werden beschreven als mais Dolly ‘ s, waren het grote sculpturale structuren gemaakt van stro vlecht.Er zij op gewezen dat er in het midden van de jaren vijftig in andere delen van het land landarbeiders waren die ook hun stro-werk maakten en vaak verkochten en ze maïsdollies noemden. Het was op dit punt dat de eerdere eenvoudige abstracte vormen zich ontwikkelden tot representatieve objecten zoals Windmolens, ankers, paraplu ‘ s, hoefijzers, zeepaardjes.
het aantal werknemers nam toe en er verschenen publikaties, er begonnen lessen te volgen en het aantal mais Dolly ‘ s nam toe, waarschijnlijk met een piek in de jaren tachtig.
in de tweede helft van de 20e eeuw waren er bedrijven die werknemers in dienst hadden om een verscheidenheid aan stro-voorwerpen te verkopen, ook voor de export. Corn Craft in Suffolk en Wedmore in Somerset waren de belangrijkste bedrijven.
nieuwe ontwerpen, met nieuwe folkloristische verhalen, werden geïntroduceerd en gepubliceerd in boeken en tijdschriften. Met de groei van het ambacht, en het algemeen belang gecreëerd door de leraren en auteurs, ontwerpen begon vaardigheden die oorspronkelijk gevonden in de andere takken van stro werk omvatten.
het is redelijk om te zeggen dat binnen exponenten van de mais Dolly die zij zullen worden verdeeld in discussie over wat een mais dolly is.
technieken
het stro moet holle steel en lange lengte hebben. In het algemeen wordt alleen het bovenste gedeelte van zaadkop tot eerste bladknoop gebruikt voor vlechtwerk. Met uitzondering van spiraalvormige vlecht wordt het verbinden normaal gesproken niet in de vlecht opgenomen. Om deze reden wordt de vlecht alleen gemaakt tot de lengte van de beschikbare rietjes.
de bereiding van het stro is specifiek voor de verschillende technieken en aangepast aan het soort stro dat wordt gebruikt. Afhankelijk van de gebruikte techniek moeten een geschikt type, grootte (in lengte en diameter) en kwaliteit van het stro worden gekozen. Stro moet voor gebruik worden bevochtigd.
bouwmethoden omvatten:
- Vlechten met de hand
- Een waaier van interlacing technieken met behulp van gereedschap of puur met de hand een aantal op basis van het knopen, sommige op passement
- Weven
- Koppelverkoop hele rietjes
Lokale vormen
Stijlen en variaties kan gevonden worden in publicaties, zoals Minnie Lambeth, Een Gouden Dolly, diverse Folk-Lore boeken en tijdschriften en het Tijdschrift van de Etnologische Studies, Folk Leven.
Sub-ambachten
problemen die de levensvatbaarheid van het vaartuig beïnvloeden
- alle ambachten evolueren, maar er bestaat een gevaar dat de wortels verloren gaan en dat het begrip van de wortels verloren gaat en dat daarmee de oorspronkelijke technieken verloren gaan. Sommige van deze wortels zijn al verloren gegaan of zijn bij slechts één of twee mensen bekend. Het is een voortdurend raadsel hoe informatie over de wortels van het vaartuig moet worden doorgegeven en in cursussen moet worden opgenomen, zonder dat dit door sommigen die bij het vaartuig betrokken zijn als een bedreiging wordt gezien.
- tekort aan grondstoffen is het voornaamste probleem. Er zijn zeer weinig stroleveranciers en de oogst wordt bepaald door het weer. Het vaartuig is afhankelijk van de teelt van oude rassen van de lente gezaaid gewassen.
- opleidingen zijn moeilijk te vinden en beperkt tot één / tweedaagse cursussen, maar deze zijn niet regelmatig en regionaal.
- er zijn geen consistente leerwegen of huidige literatuur. De enige publicaties zijn The Guild News, publicatie van The Guild of Straw Craftsmen en Corn Dolly nieuwsbrief die eigentijdse ontwerpen en informatie levert.
- hoewel er vraag is naar de producten, is de prijs altijd een probleem. De perceptie van het vaartuig met betrekking tot de oorsprong en de levensduur van het materiaal lijkt van invloed te zijn op de monetaire waarden die aan de producten zijn verbonden.
- het werk is arbeidsintensief en wanneer de producten commercieel worden geprijsd, zijn ze te duur, waardoor het uiterst moeilijk is om in hun levensonderhoud te voorzien.
- onvoldoende nieuwe, jongere werknemers aan te trekken die bereid zijn dit als een vaartuig op te nemen om naar een hoger niveau te streven.
ondersteunende organisaties
- Gilde van stro ambachtslieden
- Corn Dolly nieuwsbrief
- iets Oubolligs
- Hoedvlecht
ambachtslieden die momenteel bekend zijn
de volgende een geschikt mais Dolly ‘ s maken. Deze lijst is niet compleet.
- Veronica Main – HCA lid, historicus, consultant, maker
- Elaine Lindsay – zorgt voor een website, nieuwsbrief, cursussen, demonstraties en retail
- Carol Patrijs – biedt praat, demonstraties en workshops
- Heather Beeson – geeft instructies en demonstraties#
- Helen Moran
- Anne Dyer
- Peter Shelley
- Antony Gay
- Dorothy Seedhouse
- Gillian Niet
Overige informatie
De Gilde van Stro Ambachtslieden bieden twee niveaus, ‘Ambachtslieden’ en “Master”, waaronder de eis om mais Dolly ‘ s te maken.Er zijn lokale gesprekken, workshops en demonstraties gegeven door individuen, maar geen ander gecoördineerd plan of plan.
Websites
- Gilde van Stro Ambachtslieden http://www.strawcraftsmen.co.uk/
- Hoed Vlecht http://www.hatplait.co.uk
- MERL https://merl.reading.ac.uk/collections/coker-alec-straw-dolly/
- Museum van de Britse Folklore http://www.museumofbritishfolklore.com
- Pitt Rivers https://www.prm.ox.ac.uk/collections-online
Tijdschriften
- Corn Dolly Nieuwsbrief
- Guild Nieuws – nieuwsbrief van de Gilde van Stro Ambachtslieden
Onderzoek
- Diverse kranten in Folk-Lore en Folk Leven Tijdschriften
- Tijdschrift van de Etnologische Studies, Folk Leven, volume 37 (1998-99) pp. 44-63. Main, Veronica, ‘Corn Dolly’ S: Zoeken naar het Zaad van de Waarheid’
Gedeeltelijke lijst van publicaties
- Corn Dolly Nieuwsbrief Team, Een Handvol Stro
- Johnson, Doris, Het Complete Boek van Stro Ambacht en Maïs Dollies
- Wit, Emmie, Waardoor Corn Dolly ’s Een Handleiding voor Beginners
- Wit, Emmie, Corn Dolly’ s van de start
- Ronald Hutton, De Stations van de Zon
- Sandford, Lettice, en Davis, Philla, Decoratieve Stro Werk
- Sandford, Lettice, Stro Werk en Maïs Dollies
- Lambeth, Minnie, Shire Publicatie Ontdekken van Maïs Dollies
- Lambeth, Minnie, the Golden Dolly The Art, Mystery and History of Corn Dollies Through the Ages describing all types and how to make them
- Reid, Stephen J, The Art of Weaving Corn Dollies
- Women ’s Institute, Corn Dollies a WI Home Skills guide to the craft behind the legend
- Women’ s Institute, Corn Dollies and how to make them. Boek 1
- Women ‘ s Institute, Corn Dollies and how to make them. Boek twee
musea met onderzoekscollecties:
- Museum of English Rural Life, Reading
- Wardown House Museum and Art Gallery, Luton
- Pitt Rivers, Oxford
- Great Bardfield Museum. Essex
- Compton Verney, Warwickshire
- St Fagan ‘ s, Cardiff