28.05.2016
gdy kanclerz Niemiec Angela Merkel i prezydent Francji Francois Hollande przygotowują się do spotkania w Verdun, DW spogląda wstecz na bitwę z I wojny światowej. Bezsensowna masakra trwała 300 dni i nie przyniosła zwycięstwa.
we wczesnych godzinach porannych 21 lutego 1916 roku rozpoczął się zapora, która ogłosiła operację Judgment. Setki niemieckich LUF wszystkich kalibrów wystrzeliły przez dziewięć godzin. Świat nigdy nie widział czegoś takiego. Dwieście kilometrów (120 mil) w oddali słychać było działa z Verdun. Niemiecki autor Ernst Jünger nazwał ją ” burzą ze stali.”Europa była w stanie wojny przez półtora roku, ale bitwa pod Verdun ostatecznie stała się symbolem I wojny światowej.
w ciągu 300 dni życie straciło 162 000 francuskich i 143 000 niemieckich żołnierzy. 500 zabitych dziennie po stronie niemieckiej, jeszcze więcej po stronie francuskiej. Nie „upadły”, jak to czynili żołnierze w poprzednich wojnach; zostały rozerwane na strzępy, wysadzone w powietrze lub sproszkowane.
Verdun – z pagórkowatym krajobrazem wzdłuż rzeki Mozy, która wygina się wokół miasta-było dla Francuzów czymś więcej niż strategicznym miejscem militarnym. Miasto w regionie Lotaryngii „było symbolem konfliktu niemiecko-francuskiego” – powiedział historyk Herfried Münkler. W tym miejscu Karolingowskie imperium zostało podzielone na trzy królestwa, z których Wschodnia i zachodnia Francja ewoluowały pod koniec średniowiecza. Było to miejsce o dużym znaczeniu psychologicznym dla Francuzów. Pod żadnym pozorem Verdun nie mógł wpaść w ręce wroga.
i, eksperci wojskowi i historycy powszechnie się zgadzają, Verdun nie był dobrym punktem wyjścia dla Niemców, jeśli naprawdę zamierzali przeforsować 250 kilometrów do Paryża. Jednak naczelny dowódca Erich von Falkenhayn nie dążył do przełomu ani operacji surround-and-capture: Verdun było pompą krwi, która miała wykrwawić Francuzów na sucho-lub, jak sam oficer powiedział, ” wykrwawić ich na biało.”
Philippe Petain, obrońca Verdun, przejrzał intencje von Falkenhayna. Francuski generał zastosował sprytną taktykę, aby przeciwstawić się niemieckiemu celowi zniszczenia Francuzów. W bitwie wziął udział praktycznie cały naród. Ponad 70 procent francuskich żołnierzy otrzymało rozkaz walki przynajmniej raz w okopach pod Verdun przez osiem do dziesięciu dni. W bitwie tej brał udział niemal każdy członek rodziny we Francji-Szczególnie między lutym a czerwcem 1916 roku, kiedy to znaczna część armii została skoncentrowana w tym rejonie.
od lipca 1916 roku, po niepowodzeniu mniejszych ofensyw, von Falkenhayn zarządził ” ścisłą obronę.”Wojska niemieckie od dawna były potrzebne gdzie indziej, zwłaszcza na froncie Somme. W październiku Francuzi posuwali się naprzód, a w grudniu odzyskali prawie wszystkie utracone terytoria. Francuzom nie powiodło się tak bardzo, jak skończyło się na lepszej stronie niezrównanej katastrofy ludzkiej.
'śmiertelna banalność”
według obliczeń wojskowych około 1 miliona stalowych pocisków o łącznej masie 1,35 Tony wylądowało na powierzchni mniejszej niż 30 kilometrów kwadratowych (12 mil kwadratowych) podczas bitwy pod Verdun. Hałas spowodował, że wielu w okolicy ogłuchło. Nieznośny smród dodawał cierpienia. Bitwa pod Verdun była skróconą wersją wojny kontynentalnej.
” w przeciwieństwie do „wojny o ruch” nad Marną, „historyk wojskowości Niemiecki Werthe napisał,” bitwa w regionie Mozy charakteryzowała się otępieniem i monotonią, co czyniło ją symbolem śmiertelnej banalności czterech lat wojny okopowej.”
krajobraz był zanieczyszczony przez dziesięciolecia. Wiele miejsc uznano za „strefę rouge” – nieprzejezdną z powodu blizn walki ludzi i materiałów, w której żadna armia nigdy nie zdobyła więcej niż 4 kilometrów.
najbardziej wzruszającym z niezliczonych zabytków rzezi jest ossuarium w Douamont, które zostało zainaugurowane w 1927 roku przed najpotężniejszym i najbardziej północnym fortem w pobliżu Verdun. W głównej wieży tej zbiorowej mogiły znajdują się mieszane szczątki około 130 000 żołnierzy francuskich i niemieckich – wszyscy nieznani. Do dziś losowe kości z ogrodów, pól i lasów w regionie są przenoszone do ossuarium.
Francuzi próbowali ogłosić defensywne zwycięstwo. „Verdun!”śpiewają. „On ne passe pas!”(„Verdun! Oni nie przejdą!”) W Niemczech, z drugiej strony, bitwa jest synonimem absolutnej daremności. Mimo to podjęto próby gloryfikowania katastrofy. Na przykład pola bitew zostały przekształcone jako ” nieśmiertelne krajobrazy.”