meer foto’ s uit deze set…Afgelopen zondag was ik aan het aanbidden in Doi Saket, Thailand met alle kinderen in onze vier weeshuizen in die stad. Vandaag ben ik bij de kinderen van alle vijf onze huizen in Battambang, Cambodja.Ik zal vandaag lesgeven uit 1 Koningen 7 – Het verhaal van de vier melaatsen tijdens het beleg van Samaria. Niet de beroemdste van alle Bijbelverhalen, maar ik denk dat het leuk wordt. Het heeft oorlog, lepra en kannibalisme. Wat wil een kind nog meer in een verhaal?
ik ben nog steeds een beetje moe van het feest van gisteravond. We kochten pon moan aang (gegrilde kippeneieren) en Coca-Cola (koolzuurhoudende hoog-fructose maïssiroop) – beide zijn speciale traktaties waar de kinderen dol op zijn.
we begonnen rond 17.00 uur met een groot onhandelbaar spel van ‘capture the flag’ – jongens versus meisjes. Het is moeilijk te zeggen wie er gewonnen heeft. Voor de kleine kinderen speelden we ‘duck duck goose’.’
in de schemering strekten we een groot vel op een paar stokken, sloten een projector en geluidsinstallatie aan en keken naar een DVD met grappige commercials uit de hele wereld. En toen dansten we.
en gedanst. En danste.
gedurende minstens drie uur (en misschien langer – ik vertrok rond 9:30) dansten personeel, kinderen en gasten in de koele nachtlucht op Cambodjaanse hiphop-en clubmuziek. Nu, dansen in onze context is niet de hobbel-en-grind je zou voorstellen in een Amerikaanse nachtclub of middelbare school prom. Het is meer als rond huppelen in een cirkel en handbewegingen maken. Urenlang.
de bliksem die aan de horizon knarste zorgde voor wat extra sfeer, terwijl de donder wat bas toevoegde. En ook al ben ik niet zo vaak opgegroeid met dansen (of heel goed, wat dat betreft), ik had een fantastische tijd.
als er een beter beeld is van het Koninkrijk van God dan een dansfeest in een weeshuis, kan ik er geen bedenken. Deze kinderen hebben zoveel pijn gehad. Het is geweldig om ze te zien genieten van zichzelf met zo ‘ n complete overgave.Toen ik terugkeerde naar mijn hotel, weerklonken de woorden van een lied dat we soms zingen in mijn kerk in mijn hoofd:
“Open de deuren en laat de muziek spelen. Laat de straten weerklinken met zang! Liedjes die je hoop brengen, liedjes die je vreugde brengen. Dansers die dansen op onrecht.”
Nogmaals bedankt voor uw gebeden en uw steun. Ik weet dat ik het eerder heb gezegd, maar het is echt een eer om deze kinderen namens jou te dienen.