er worden veel termen gebruikt om persoonlijke zorg te beschrijven, waaronder ‘patiëntgerichte zorg’, ‘inwonende zorg’, ‘klantgerichte zorg’ of ‘vrouwgerichte zorg’. Elk van deze termen wordt gebruikt binnen specifieke contexten (bijvoorbeeld palliatieve zorg of zorg aan het einde van het leven), maar ze beschrijven allemaal dezelfde benadering van zorgverlening.
de Betekenis van persoonsgerichte zorg
persoonsgerichte zorg is een term die wordt gebruikt om zorg te beschrijven die reageert op persoonlijke omstandigheden, waarden, behoeften en voorkeuren van een individu. Door zich te houden aan persoonsgerichte zorgprincipes, zijn medewerkers in staat om de processen en systemen door te snijden om zorg te bieden die specifiek is voor de individuele behoeften van de patiënt.
het doel van een persoonsgerichte zorgbenadering
door zich te richten op persoonsgerichte zorg, wordt gehoopt dat de NHS betere patiëntervaring zal opleveren. Het doel is om patiënten, dienstverleners, gezinnen en verzorgers te betrekken bij het besluitvormingsproces, zodat een effectieve en positieve gezondheidszorgervaring wordt bereikt. Het Royal College of Nursing beschrijft de persoongerichte zorgbenadering als gericht op de zorg over de behoeften van een patiënt in plaats van de behoeften van de dienst.
Waarom is persoonlijke zorg zo belangrijk?
mensen betrekken bij de planning van hun eigen zorg wordt nu erkend als een belangrijk onderdeel van de ontwikkeling van hoogwaardige gezondheidszorg. De afgelopen tien jaar is veel werk verricht om de gezondheidszorg en de sociale dienstverlening persoonlijker te maken. Door mensen centraal te stellen in hun zorg wordt de kwaliteit van de zorg verbeterd, omdat mensen toegang hebben tot diensten wanneer ze weten dat ze die nodig hebben. Als gevolg daarvan zijn mensen meer bereid en actief om voor zichzelf te zorgen, waardoor de druk op het algemene gezondheidszorgsysteem wordt verminderd.
in het Verenigd Koninkrijk is er een stijgende vraag naar gezondheidszorg, aangezien mensen langer beginnen te leven met een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen naarmate ze ouder worden. Er is gebleken dat persoonlijke zorg de gezondheid van een persoon kan verbeteren, zodat de algehele druk op de gezondheidszorg wordt verminderd. De overheid legt nu de nadruk op collaboratieve gezondheidszorg in plaats van de vorige paternalistische aanpak. De NHS binnen Engeland is begonnen om te bewegen in de richting van persoonsgerichte zorg, en het is verplaatst naar een van de zeven kernprincipes, met de filosofie ook gebracht in de National Service Framework.
a collaborative approach to healthcare
Through personal-centered care patiënten profiteren van een collaborative approach to their own healthcare, aangezien hun eigen meningen belangrijk en gewaardeerd zijn. De zorgverlener zal rekening houden met de mening van zijn patiënt en zijn eigen kennis om gezondheidszorg te leveren waar de patiënt blij mee is.
het is echter belangrijk te onthouden dat niet alle mensen de arts zullen vertellen wat ze voelen. Ze kunnen zich ongemakkelijk voelen of zelfs leven met een aandoening die communicatie moeilijk maakt, zoals dementie of een leermoeilijkheden. Door het gebruik van geschikte communicatietechnieken moet het nog steeds mogelijk zijn om een persoon aan te moedigen deel te nemen aan de planning van zijn eigen gezondheidszorg en de betrokken beslissingen. Dit kan worden bereikt door middel van informatie in een passende vorm en regelmatig overleg, waar zij in staat zijn om de ontwikkeling van een behandelingsplan te bespreken.
evenwicht tussen veiligheid, comfort en welzijn
in alle beroepen in de gezondheidszorg is de gezondheid van een persoon de belangrijkste factor, maar door persoonlijke zorg wordt ook rekening gehouden met hun veiligheid en comfort. Om te garanderen dat mensen comfortabel zijn, moet de zorgverlener attent zijn in elke fase van het pad dat ongemak veroorzaakt, bijvoorbeeld honger, dorst, koud, warm, ongemakkelijk of zelfs pijn. Door het welzijn van een persoon altijd op de eerste plaats te zetten, is er geen deel van het zorgplan dat lichamelijke of geestelijke schade kan veroorzaken. Het bieden van persoonsgerichte zorg betekent ook dat men zich bewust is van hun geestelijk welzijn. Een spirituele benadering gaat verder dan iemands religieuze overtuigingen, het houdt ook rekening met relaties, waarden en sommige individuen hebben behoefte aan zelfexpressie.
een ethische benadering
bijna elk individu dat in dienst is van een gezondheidsdienst is gebonden aan een ethische gedragscode. Dit is bedoeld om een prestatienorm te creëren die ervoor zorgt dat de verleende zorg respectvol, eerlijk, niet-oordelend en niet-schadelijk is. De code zorgt ervoor dat elke individuele zorgverlener zich bewust is van zijn verantwoordelijkheid voor de gezondheid en het welzijn van een persoon. Een belangrijk aspect van de Gedragscode is de definitie van de verantwoordelijkheid van een individu voor de professionele zorg die hij biedt. Momenteel, in het Verenigd Koninkrijk zijn er verschillende gedragscodes voor elk land, de Engelse code voor degenen die gezondheidszorg ondersteuning is hier te vinden.
persoonsgerichte zorg om de kwaliteit van de gezondheidszorg te verbeteren
onderzoek gepubliceerd in het Medical Care Research and Review Journal, rapporteerde dat persoonsgerichte zorg een grote impact kan hebben op de algemene kwaliteit van de zorgverlening. Het kan de ervaring verbeteren door mensen bij beslissingen te betrekken, zodat de juiste zorg wordt geboden en ze tevreden blijven. Het stimuleert ook mensen om een gezondere levensstijl te leiden, omdat ze zich actief meer bewust zijn van de gezondheidseffecten van hun acties. De aanpak vermindert ook hoe vaak mensen toegang krijgen tot diensten, wat op zijn beurt de druk op het personeel en het systeem als geheel vermindert.
wat betekent dit voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg
de aanpak van persoonsgerichte zorg vereist dat beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg de traditionele standpunten die u en uw organisatie kunnen delen, onderzoeken, identificeren, communiceren en betwisten. Het betekent dat alle zorgverleners meer bewust moeten worden van hun houding, manieren van communiceren en gedrag bij elke interactie met een persoon, of het nu een klinische procedure of discussie is. Het kan gaan om het veranderen van de huidige processen, maar de algehele kwaliteit van de zorg zal worden verbeterd.