in Instructions to be politically incorrect, toont Wurm personages die in het openbaar incongruente handelingen uitvoeren. Zo plast een vrouw van achteren, in een minirok, alsof er niets was gebeurd op het tapijt van een woonkamer. In Spit in iemands soep laat een charmante jonge vrouw opzettelijk een druppeltje kwijl in de kom van haar vriend druppelen. Elsewhere, een foto getiteld Inspection, toont een man die zijn hoofd in het decolleté van een vrouw zittend in een restaurant.
de serie presenteert zich als een ware catalogus van houdingen die verwijzen naar de codes van fatsoen en hun overtreding.
in “Looking for a Bomb” doen verschillende personages meer dan onwaarschijnlijke lichaamsonderzoeken. We zien een man die zijn arm helemaal in de broek van een ander steekt, midden op straat. In een andere scène stopt het personage zijn hoofd in een vlieg. De vaste houding van de personages, de houdingen die ze aannemen, verwijzen nauwelijks naar de gebruikelijke politiemethoden. De kijker heeft de indruk midden in een intieme scène te verschijnen, meer dan getuige te zijn van de arrestatie van een potentiële zelfmoordterrorist.
koelkast is een koelkast. Bovenop, een klein diagram laat zien hoe deze machine te gebruiken. Het is voldoende voor de gebruiker om zijn hoofd en zijn hand door twee daartoe voorziene gaten te steken, om te kunnen genieten van een koud biertje of een kleine joint te roken, weg van nieuwsgierige ogen.
een Terrorrist zijn, bestaande uit vier vrijwel identieke foto ‘ s, genomen tussen 1999 en 2003, fungeert als een anti-portret. Een man bedekt met een witte doek, wat eigenlijk een gigantische onderbroek is, poseert alleen tegenover de lens. Is het elke keer hetzelfde karakter? Niemand kan het met zekerheid zeggen. Wat voor terrorist kan het zijn? Waarschijnlijk de kunstenaar zelf…
wat opvalt in deze beelden is de ongevoeligheid van de personages tegenover de provocaties waaraan ze het slachtoffer zijn. Uit deze flegmatische houding, die contrasteert met de absurditeit van de uitgevoerde handelingen, ontstaat een typische wurm situatiestrip. Deze schijnbaar gratuite daden lijken te worden geordend door niet erkende driften. De foto ‘ s werken als zovele flagrante misdaden. De kijker heeft het gevoel elke keer een scène te verrassen die hij niet had mogen zien.Hier stelt Wurm de normen van sociaal gedrag in vraag. Zelfbeheersing, respect voor gemeenschappelijke regels, zoveel principes uitgedaagd door de kunstenaar om de principes van goed en kwaad te desacraliseren en kortsluiten.
de opname van deze” microacties ” door fotografie is een proces dat kan worden gevonden in het werk van Erwin Wurm. In de één minuut sculpturen creëerde de kunstenaar kortstondige sculpturen waarin objecten schommelden tussen balans en onbalans. Elke sculptuur was in feite een handeling die alleen in de vorm van clichés kon worden bewaard. Hierin sluit hij zich aan bij de performances van Body art, die alleen door het beeld duren. Het fotografisch document neemt de waarde van het werk. Vanaf dat moment lijken de figuren op sculpturen, gekenmerkt door hun onbeweeglijkheid. In deze nieuwe beelden is het principe hetzelfde, de fotografie versterkt het paroxysmale karakter van de situaties, vóór de onvermijdelijke ineenstorting die zou bestaan in een re-actie van de personages.
deze tentoonstelling toont ons een nieuw deel van het werk van deze kunstenaar, na de grote tentoonstelling van 2002 in het National Center of Photography. Wurm toont ons meer dan ooit dat we om alles kunnen lachen. Hij nodigt ons uit voor een verstoppertje spel waarin het moeilijk is te zeggen wie wie is. In de manier van de watersproeier verwijzen de herhaling van visuele grappen, de ernst van de acteurs en de absurditeit van de situaties naar burlesque.Door het idee van het “politiek incorrecte” over de thema ‘ s sociale relaties en de terroristische dreiging te verwerpen, maakt Wurm een einde aan het begrip illegaal. Wat wordt verdedigd door de wet of de moraal wordt hier opnieuw bekeken met een goedmoedige provocatie.
Erwin Wurm
– Looking for a Bomb 1 (Instructions on how to be politically Incorrect), 2003. Foto couleur. 126 x 184 cm; 130 x 188 cm encadré.
– Looking for a Bomb 2 (Instructions on how to be politically Incorrect), 2003. Foto couleur. 126 x 184 cm; 130 x 188 cm encadré.
– Looking for a Bomb 3 (Instructions on how to be politically Incorrect), 2003. Foto couleur. 126 x 184 cm; 130 x 188 cm encadré.
– Looking for a Bomb 4 (Instructions on how to be politically Incorrect), 2003. Foto couleur. 126 x 184 cm; 130 x 188 cm encadré.
– Eric ‘ s Fall, 2003. Foto couleur en 4 partijen. 155 x 125 cm chaque; 310 x 250 cm encadré.
– Wees een Terrorist, 1999-2003. Foto couleur en 4 partijen. 75 x 50 cm chaque; 152 x 102 cm encadré.
– Spit in Someone ‘ s Soup (Instructions on how to be politically Incorrect), 2003. Foto couleur. 60 x 75 cm; 87 x 102 cm encadré.
– Pee on Someone ‘ s Tapijt (Instructions on how to be political Incorrect), 2003. Foto couleur. 126 x 160 cm; 128 x 192 cm encadré.
– Inspection (Instructions on how to be political Incorrect), 2003. Foto couleur. 126 x 190 cm ; 128 x 192 cm encadré.
– neem plaats aan onze tafel (instructies over hoe politiek Incorrect te zijn), 2002. Foto couleur. 50 x 75 cm; 77 x 102 cm encadré.