zachowanie martwego ciała było powszechną praktyką, wspólną dla wielu społeczeństw w przeszłości. Prawdopodobnie najbardziej znane rytuały należą do starożytnych Egipcjan, którzy utrzymywali zwłoki nienaruszone w procesie zwanym mumifikacją. W rzeczywistości zabieg był tak udany, że nadal możemy zobaczyć zmumifikowane ciało Egipcjanina dzisiaj, ponad 3000 lat po ich śmierci, i uzyskać dobry obraz tego, jak wyglądali.
po co dbać o ciało?
starożytni Egipcjanie kochali życie i wierzyli w nieśmiertelność. To zmotywowało ich do wcześniejszego zaplanowania swojej śmierci. Chociaż może to wydawać się sprzeczne, dla Egipcjan miało to doskonały sens: wierzyli, że życie będzie kontynuowane po śmierci i że nadal będą potrzebować swoich fizycznych ciał. Tak więc zachowanie ciał w jak najbardziej realistyczny sposób było celem mumifikacji i niezbędnym do kontynuacji życia.
Egipcjanie wierzyli, że zmumifikowane ciało mieści duszę lub ducha. Gdyby ciało zostało zniszczone, duch mógłby zostać utracony i nie wejść w życie pozagrobowe. Dlatego też przygotowanie grobowca było kluczowym rytuałem w społeczeństwie Egipskim. Proces ten rozpoczął się na długo przed śmiercią człowieka i obejmował przechowywanie przedmiotów, które mogą być potrzebne w życiu pozagrobowym, takich jak meble, ubrania, żywność i kosztowności.
chociaż praktyka mumifikacji rozpoczęła się w Egipcie około 2600 p. n. e., tylko faraonowie byli początkowo uprawnieni do tego procesu. Postawy te powoli zmieniały się około roku 2000 p. n. e., kiedy zwykli ludzie mieli również dostęp do zaświatów, dopóki ich ciało było mumifikowane, a ich kosztowności były umieszczane w grobowcu.
przepis na mumie
badanie z 2011 roku na materiałach użytych podczas procedury mumifikacji w starożytnym Egipcie wykazało, że proces ten trwał 70 dni. W tym czasie kapłani pracowali jako balsamowcy i oprócz leczenia i owijania ciała odprawiali rytuały i modlitwy.
ogólne etapy procesu mumifikacji są następujące: po pierwsze, usuwane są wewnętrzne części ciała, które mogą ulec rozpadowi, takie jak mózg. Wszystkie narządy brzucha zostały również usunięte z wyjątkiem serca, które uważano za centrum ludzkiej istoty. Kolejnym krokiem było usunięcie całej wilgoci z ciała poprzez pokrycie ciała natronem, rodzajem soli, która działała jako środek konserwujący i suszący. Owijanie zwłok było ostatnim etapem procedury i obejmowało ponad sto jardów płótna, rozmazanego gumą.
chociaż były to standardowe kroki związane z procedurą mumifikacji, proces może się różnić w zależności od klasy i statusu. Ponieważ Mumifikacja była droga, oferowano tańsze alternatywy dla biednych. Starożytny grecki historyk Herodot opisał trzy różne metody mumifikacji oparte na klasie społecznej, które były oferowane przez ówczesnych balsamistów.
bogaci i elitarni:
-
mózg został wyciągnięty przez nozdrza za pomocą krzywego kawałka żelaza.
-
zawartość brzucha wyjęto, a wnętrze oczyszczono za pomocą wina palmowego i aromatów.
-
brzuch był wypełniony czystą mirrą, kasją i innymi przyprawami, a następnie zszyty ponownie.
-
zwłoki były pokryte natronem przez 70 dni.
-
ciało zostało umyte i zwinięte w cienki len i pokryte gumą.
-
ostatecznie zmumifikowane zwłoki zwrócono członkom rodziny.
klasa średnia:
-
strzykawki napełniono olejem z drzewa cedrowego i wstrzyknięto do brzucha, rozpuszczając jelita i wewnętrzne organy.
-
ciało było pokryte zabiegiem natronowym przez 70 dni, po czym olejek cedrowy został oczyszczony, a ciało pozostawiono jako skórę i kości.
-
ciało zostało zwrócone krewnym w stanie nieprzewidzianym.
biedny:
-
brzuch oczyszczono lewatywą olejną.
-
ciało zostało pokryte zabiegiem natronowym przez 70 dni, zanim zostało zwrócone bliskim.
Egipska Mumifikacja stała się zaginioną sztuką około IV wieku n. e., gdy Rzym rządził Egiptem, a chrześcijaństwo rosło. Ale ponieważ Egipcjanie byli mistrzami w zachowywaniu zmarłych, mumie dostarczyły nam wglądu w bogatą kulturę i tradycje tej starożytnej cywilizacji.
ale to nie znaczy, że konserwacja zwłok jest, cóż, Martwa. Mumifikacja nie ograniczała się do Eqypt, a w pewnym sensie tradycja również przekroczyła czas. Współcześni ludzie w Papui – Nowej Gwinei nadal mumifikują zmarłych. Poza tym domy pogrzebowe na Zachodzie często balsamują martwe ciała, aby spowolnić rozkład i dać czas na ceremonie. Nawet laboratoria anatomiczne są znane z technik, które chronią ciała do celów medycznych i edukacji.