minóg morski był jednym z najbardziej niszczycielskich gatunków inwazyjnych, które weszły do Wielkich Jezior. Z czasem przyczyniły się do spadku rodzimych populacji ryb i zagroziły wielomiliardowemu przemysłowi rybackiemu. Na przykładzie Minoga morskiego lekcja ta bada, jak szkodliwe mogą być gatunki obce oraz jak kosztowne i złożone jest kontrolowanie gatunku inwazyjnego po jego ustaleniu.
poziom ocen: 4-8 stopni
oczekiwania dotyczące wydajności:
- MS-ETS1-1 Engineering Design: Oceń konkurencyjne rozwiązania projektowe za pomocą systematycznego procesu w celu określenia, jak dobrze spełniają kryteria i ograniczenia problemu.
- ms-LS2-5 Ecosystems: Interactions, Energy and Dynamics: Evaluate competitive design solutions for keeping biodiversity and ecosystem services.
aby uzyskać wyrównanie, zobacz: minóg morski NGSS podsumowanie
cele
- omów różnice między różnymi rodzajami technologii stosowanych do kontrolowania populacji minogów morskich.
- Zlokalizuj związany z minogiem, tarliskowy „hot spots” w Wielkich Jeziorach.
- opisz relacje pasożyt / gospodarz.
Tło
minóg morski to ryby podobne do węgorza, które pochodzą z Oceanu Atlantyckiego. Od 1830 roku migrują do Wielkich Jezior przez Jezioro Ontario i Kanał Erie. Wodospad Niagara działał jako naturalna bariera dla minóg morskich, dopóki kanał Welland nie został ulepszony w 1919 roku. Po wejściu lamprey do jeziora Erie szybko rozprzestrzeniły się na jeziora Huron i Michigan. W 1938 roku do jeziora Superior wpłynęły minowce morskie. Ponieważ minóg morski przywiązuje się do rodzimych ryb słodkowodnych i żywi się nimi, w ciągu ostatnich 50 lat stanowiły poważne zagrożenie dla siei, pstrąga jeziornego i łososia.
pojedynczy minóg jest w stanie spożywać 40 funtów ryb żywiciela w swoim życiu. Podczas 18-miesięcznego okresu Minoga jako dorosły, przytwierdza się do ryby żywiciela ssącym zębem pyskiem, a następnie wysysa pożywienie z ryby żywiciela, często zabijając ją. Gwałtowny spadek liczby rodzimych ryb słodkowodnych wpływa na sport Wielkich Jezior i komercyjny przemysł rybny wyceniany na prawie 4,5 miliarda dolarów rocznie.
biolodzy stosują kombinację metod do kontroli populacji Minoga morskiego w Wielkich Jeziorach. W strategicznych miejscach na dopływach Wielkich Jezior zbudowano kilka rodzajów barier mechanicznych i elektrycznych. Bariery pozwalają rodzimym rybom słodkowodnym migrować w górę rzeki, ale blokują minóg morskich przed dotarciem do siedliska tarła. Programy Sterylizacji dla samców minóg morskich zmniejszyły również populację minogów morskich. Specjalna substancja chemiczna, która zabija larwy minogów morskich, oraz podwodna próżnia o dużej mocy zostały użyte w St. Marys River minóg tarliskowych do wyeliminowania tysięcy minogów larw.