muzyka jest potężna.
Marcin Luter jest często cytowany: „kto śpiewa, módl się dwa razy.”(Choć prawdziwe pochodzenie frazy jest dyskusyjne.)
pamiętając to zdanie, moje zwiększone pragnienie grania, pisania lub słuchania muzyki ostatnio nagle nabiera sensu. Słowa po prostu nie wystarczą na wszystkie modlitwy, które modli się moje serce …
… za piękną Sam czekającą na powrót do domu
… za uczniów liceum przygotowujących się do opuszczenia domu i podróży „w świat”, aby ich wiara pozostała przy nich
… za Emmę ufającą Bogu, że zapewni dom swojej rodzinie
… za przyjaciela stojącego w obliczu pytań, w tym jak długo Bóg może ją nazywać „domem”
… za Kevina wychodzącego z domu na 9 miesięcy na walkę, żebyśmy mieli prawo zachować swoje.
i w tym wszystkim muzyka przynosi komfort i poczucie zrozumienia. Nawet jeśli nie ma słów, które opisałyby uczucie, ponieważ muzyka ostatnio grała wokół mnie (lub pochodzi ze mnie), nagle mówię: to jest to! TAK SIĘ CZUJĘ! Jak w tych tekstach Christy Nockels:
” pytając, gdzie jesteś, Panie. Zastanawiam się, gdzie byłeś. To jak stanie w huraganie, próbując znaleźć wiatr.”
widzę Boga wokół siebie. Jest oczywiste, że on naprawdę jest zawsze obecnym Bogiem w samym środku sytuacji. Jest wszędzie, a jednak rozglądam się i zastanawiam, gdzie on jest.
ten paradoks nie występuje tylko w nowych utworach. Weźmy na przykład piosenkę Dawida # 77 napisaną prawdopodobnie około 3000 lat temu… przez dziewięć wersów krzyczy mówiąc takie rzeczy:
” czy pan odrzuci na zawsze? Czy już nigdy nie okaże swojej łaski? Czy jego niezawodna miłość zniknęła na zawsze? … Czy Bóg zapomniał być miłosiernym?”(Psalm 77:8-9)
a jednak w tej samej pieśni rozpoznaje obecność Boga:
” będę pamiętał o uczynkach Pana… będę rozmyślał nad twymi uczynkami i rozważał wszystkie Twoje potężne uczynki. … Jaki Bóg jest tak wielki jak nasz Bóg?”(Psalm 77:10-11)
a co z piosenką #79:
„jak długo, panie? Będziesz wiecznie zły?”(Psalm 79:5)
co również ma to piękne przypomnienie:
” wtedy my, twój lud, Owce twojego pastwiska, będziemy cię chwalić na wieki; z pokolenia na pokolenie będziemy opowiadać Twoją chwałę.”(Psalm 79: 13)
śpiewam razem z piosenką Dawida # 42, w której zastanawia się:
dlaczego jesteś taka przygnębiona, o moja duszo?
czemu tak we mnie przeszkadzasz?
pokładaj nadzieję w Bogu, bo ja go jeszcze Wysławiam, Zbawicielu moim i Bogu moim.”(Psalm 42:5)
i śpiewam / modlę się to też, bo wiem, że Bóg jest obecny … wyczuwam go … i słyszę, jak śpiewa:
„za dnia Pan kieruje swoją miłością,
nocą jego pieśń jest ze mną –
Modlitwa do Boga mojego życia.”(Psalm 42: 8)