starożytni Celtowie jedli to, co mogli wyhodować lub zabić, w tym warzywa, jagody, ziarna, Dzikie orzechy, zioła, jaja, owady i różne rodzaje mięsa i ryb. Warzywa w diecie celtyckiej obejmowały marchew, cebulę, rzep i pasternak. Ziarna przerabiano na kasze i pieczywo. Zioła używane do przypraw to dziki czosnek i pietruszka.
Celtowie jedli również liście, takie jak szpinak i pokrzywy. Łowiono ryby, w tym łososie, makrele i pstrągi. Spożywano m.in. Dzikie bobry, niedźwiedzie, dziki i jelenie. Celtowie udomowili zwierzęta takie jak świnie, owce i kury, dostarczając zarówno mięsa, jak i jaj. Jedli też miód.
Celtowie byli grupą plemion, które żyły w epoce żelaza i średniowiecza. Mówili podobnymi językami i mieli wspólne czynniki kulturowe. Najwcześniejsza kultura uważana za celtycką była grupą, która żyła w Europie Środkowej w późnej epoce brązu, około 1200 p. n. e. potomkowie grupy, Hallstatt, żyli od około 800 do 450 p. n. e. również około 450 p. n. e., Plemiona Celtów zaczęły migrować na Wyspy Brytyjskie, Polskę, Francję i północne Włochy.
historycznie kultury zostały zidentyfikowane jako Celtyckie na podstawie wspólnych języków i podobieństw artefaktów, struktur społecznych, mitologii i dzieł sztuki. Współczesne użycie terminu „celtycki” odnosi się do narodów celtyckich, w tym Szkocji, Walii i Irlandii. Niektórzy mieszkańcy nadal posługują się czterema językami celtyckimi: szkockim gaelickim, bretońskim, walijskim i irlandzkim gaelickim.