zewnętrzny rdzeń Ziemi jest warstwą płynu o grubości około 2,400 km (1,500 mil) i składa się głównie z żelaza i niklu, który leży nad stałym wewnętrznym rdzeniem ziemi i poniżej jej płaszcza. Jego zewnętrzna granica leży 2,890 km (1,800 mil) pod powierzchnią ziemi. Przejście między rdzeniem wewnętrznym a zewnętrznym znajduje się około 5150 km pod powierzchnią ziemi. W przeciwieństwie do wewnętrznego (lub stałego) rdzenia, zewnętrzny rdzeń jest płynny.
Nieruchomości
Ta sekcja wymaga rozbudowy o: szybkość konwekcji?. Możesz pomóc, dodając do niego. (Lipiec 2019)
|
sejsmiczne inwersje fal ciała i trybów normalnych ograniczają promień zewnętrznego rdzenia do 3483 km z niepewnością 5 km, podczas gdy promień wewnętrznego rdzenia wynosi 1220±10 km.: 94
szacunki dla temperatury zewnętrznego rdzenia wynoszą około 3000-4500 K (2730-4230 °C; 4,940–7,640 °F) w jego obszarze zewnętrznym i 4,000–8,000 K (3,730–7,730 °C; 6,740-13,940 °F) w pobliżu wewnętrznego rdzenia. Dowody na istnienie zewnętrznego rdzenia płynnego obejmują sejsmologię, która pokazuje, że sejsmiczne fale ścinające nie są przesyłane przez zewnętrzny rdzeń. Ze względu na wysoką temperaturę prace modelarskie wykazały, że rdzeń zewnętrzny jest płynem o niskiej lepkości, który konwekuje turbulentnie. Teoria dynamo postrzega prądy wirowe w płynie niklowo-żelazowym zewnętrznego rdzenia jako główne źródło ziemskiego pola magnetycznego. Średnie natężenie pola magnetycznego w jądrze zewnętrznym Ziemi szacuje się na 2.5 millitesla, 50 razy silniejsze od pola magnetycznego na powierzchni. Zewnętrzny rdzeń nie jest pod wystarczającym ciśnieniem, aby był stały, więc jest ciekły, mimo że ma skład podobny do wewnętrznego rdzenia. Siarka i tlen mogą być obecne w zewnętrznym rdzeniu.
gdy ciepło jest przenoszone na zewnątrz w kierunku płaszcza, trend netto polega na tym, że wewnętrzna granica płynnego regionu zamarza, powodując wzrost stałego wewnętrznego rdzenia kosztem zewnętrznego rdzenia, w szacunkowym tempie 1 mm rocznie.
- ^ „wnętrze Ziemi”. Nauka & Innowacje. National Geographic. 18 stycznia 2017. 14.11.09, 14: 00
- ^ Gutenberg, Beno (2016). Fizyka wnętrza Ziemi. Academic Press. 101-118 ISBN 978-1-4832-8212-1.
- ^ Ahrens, Thomas J., ed. (1995). Global earth physics A handbook of physical constants (3rd ed.). Washington, DC: American Geophysical Union. ISBN 9780875908519.
- ^ A b de Wijs, Gilles A.; Kresse, Georg; Vočadlo, Lidunka; Dobson, David; Alfè, Dario; Gillan, Michael J.; Price, Geoffrey D. (1998). The viscosity of liquid iron at the physical conditions of the Earth ’ s core (ang.). Natura. 392 (6678): 805. Bibcode: 1998Natur.392..805D. doi: 10.1038 / 33905. S2CID 205003051
- ^ Jeffreys, Harold (1 Czerwca 1926). The Rigidity of the Earth ’ s Central Core (ang.). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 1: 371–383. Bibcode: 1926GeoJ….1..371J. doi: 10.1111 / j. 1365-246x. 1926.tb05385X. ISSN 1365-246x.
- ^ Staff writer (17 grudnia 2010). „First Measurement of Magnetic Field Inside Earth 's Core”. Nauka 2.0. 14.11.09, 14: 00
- ^ Buffett, Bruce A. (2010). „Tidal dissipation and the strength of the Earth 's internal magnetic field”. Natura. 468 (7326): 952–4. Bibcode: 2010Natur.468..952B.doi: 10.1038 / nature09643. PMID 21164483 S2CID 4431270
- ^ Gubins, David; Srinivasan, Binod; Mound, Jon; Rost, Sebastian (19 Maja 2011). „Melting of the Earth 's inner core”. Natura. 473 (7347): 361–363. Bibcode: 2011Natur.473..361G. doi: 10.1038 / nature10068. / Align = „left” / 21593868 S2CID 4412560
- ^ Wassel, Lauren; Irving, Jessica; Dues, Arwen (2011). „Godzenie półkulistej struktury wewnętrznego jądra Ziemi z jego super-rotacją”. Natura Geoscience. 4 (4): 264–267. Bibcode: 2011NatGe…4..264W. doi: 10.1038 / ngeo1083.
w Wikibook Geologia historyczna jest strona na temat: struktura Ziemi |