cel nauki
- Przypomnij strukturę państwa feudalnego oraz obowiązki i obowiązki każdego poziomu społeczeństwa
kluczowe punkty
- Feudalizm rozwijał się w Europie między IX a XV wiekiem.
- Feudalizm w Anglii determinował strukturę społeczeństwa wokół relacji wywodzących się z posiadania i dzierżawy ziemi lub fiefów.
- w Anglii feudalna piramida składała się z króla na szczycie z szlachtą, rycerzami i wasalami pod nim.
- zanim pan mógłby przyznać ziemię dzierżawcy, musiałby uczynić go wasalem podczas oficjalnej ceremonii. Ceremonia ta związała Pana i wasala umową.
- podczas gdy współcześni pisarze, tacy jak Marks, zwracają uwagę na negatywne cechy feudalizmu, takie jak wyzysk i brak mobilności społecznej chłopów, francuski historyk Marc Bloch twierdzi, że chłopi byli częścią stosunków feudalnych; podczas gdy wasale odbywali służbę wojskową w zamian za Lenno, chłopi wykonywali pracę fizyczną w zamian za ochronę, zyskując tym samym pewne korzyści pomimo ograniczonej wolności.
- w XI wieku we Francji doszło do tego, co historycy nazywają „rewolucją feudalną” lub ” mutacją „i” rozdrobnieniem władzy”, które zwiększyło miejscową władzę i autonomię.
Warunki
hołd
w średniowieczu była to ceremonia, w której feudalny dzierżawca lub wasal przysięgał cześć i poddanie swemu feudalnemu Panu, otrzymując w zamian symboliczny tytuł na swoje nowe stanowisko.
wierność
przysięga, z łac. fidelitas( wierność); przysięga wierności jednej osobie wobec drugiej.
wasale
osoby, które zawarły wzajemne zobowiązania wobec pana lub monarchy w kontekście systemu feudalnego w średniowiecznej Europie.
dziedziczna własność lub prawa przyznane przez władcę na rzecz wasala.
PAN w systemie feudalnym, który miał wasali, którzy trzymali od niego ziemię, ale który sam był wasalem wyższego Pana.
Feudalizm był zbiorem zwyczajów prawnych i wojskowych w średniowiecznej Europie, które kwitły między IX a XV wiekiem. Może być szeroko rozumiany jako system strukturyzacji społeczeństwa w oparciu o relacje wynikające z posiadania ziemi, znanej jako lenno lub Lenno, w zamian za służbę lub pracę.
klasyczna wersja feudalizmu opisuje zestaw wzajemnych zobowiązań prawnych i wojskowych między wojowniczą szlachtą, obracając się wokół trzech kluczowych pojęć panów, wasali i lenników. Pan był w szerokim znaczeniu szlachetnym, który posiadał ziemię, wasalem była osoba, która została dana w posiadanie ziemi przez Pana, a Lenno było tym, co ziemia była znana. W zamian za korzystanie z fiefa i ochronę Pana, wasal będzie świadczył jakąś służbę Panu. Istniało wiele odmian feudalnych dzierżaw ziemskich, polegających na służbie wojskowej i pozawojskowej. Obowiązki i odpowiadające im prawa między panem a wasalem dotyczące Lenna stanowiły podstawę stosunków feudalnych.
Feudalizm, w różnych jego formach, Zwykle pojawiał się w wyniku decentralizacji Imperium, zwłaszcza w imperiach Karolingów, które nie posiadały biurokratycznej infrastruktury niezbędnej do wspierania kawalerii bez możliwości przydzielania ziemi tym konnym wojskom. Konni żołnierze zaczęli zabezpieczać system dziedzicznych rządów nad przydzieloną im ziemią, a ich władza nad terytorium objęła sferę społeczną, polityczną, sądową i gospodarczą.
wiele społeczeństw w średniowieczu charakteryzowało się organizacjami feudalnymi, w tym Anglia, która była najbardziej zorganizowanym społeczeństwem feudalnym, Francja, Włochy, Niemcy, Święte Cesarstwo Rzymskie i Portugalia. Każde z tych terytoriów rozwinęło feudalizm w unikalny sposób, a sposób, w jaki dzisiaj rozumiemy feudalizm jako jednolitą koncepcję, wynika w dużej mierze z krytyki po jego rozpadzie. Karol Marks teoretyzował feudalizm jako społeczeństwo przedkapitalistyczne, charakteryzujące się władzą klasy rządzącej (arystokracji) w ich kontroli nad ziemią uprawną, prowadząc do społeczeństwa klasowego opartego na wyzysku chłopów, którzy uprawiają te ziemie, zazwyczaj pod pańszczyzną, głównie za pomocą pracy, produkcji i czynszów pieniężnych.
podczas gdy współcześni pisarze, tacy jak Marks, wskazują na negatywne cechy feudalizmu, francuski historyk Marc Bloch twierdzi, że chłopi byli integralną częścią stosunków feudalnych: podczas gdy wasale odbywali służbę wojskową w zamian za Lenno, chłopi wykonywali pracę fizyczną w zamian za ochronę, zyskując tym samym pewne korzyści pomimo ograniczonej wolności. Feudalizm był więc złożonym systemem społeczno-ekonomicznym zdefiniowanym przez dziedziczne szeregi, z których każdy posiadał nieodłączne przywileje i obowiązki społeczne i ekonomiczne. Feudalizm pozwolił społeczeństwom w średniowieczu zachować stosunkowo stabilną strukturę polityczną, nawet gdy scentralizowana władza imperiów i królestw zaczęła się rozpadać.
struktura państwa feudalnego w Anglii
Feudalizm w XII-wiecznej Anglii był jednym z lepiej zorganizowanych i ustalonych systemów w Europie w tym czasie. Król był absolutnym „właścicielem” ziemi w systemie feudalnym, a cała szlachta, rycerze i inni dzierżawcy, nazywani wasalami, jedynie „trzymali” ziemię od króla, który był zatem na szczycie feudalnej piramidy.
poniżej króla w piramidzie feudalnej znajdował się dzierżawca (zazwyczaj w postaci barona lub rycerza), który był wasalem króla. Dzierżawcą lokalu był dzierżawca mesne-zazwyczaj rycerz lub baron, który czasami był dzierżawcą w charakterze posiadacza innych dóbr. Poniżej najemcy mesne, kolejni najemcy mesne mogli trzymać się od siebie szeregowo.
Wasal
zanim pan mógł komuś przyznać ziemię (Lenno), musiał uczynić z tej osoby wasala. Miało to miejsce podczas oficjalnej i symbolicznej ceremonii zwanej ceremonią pochwalną, która składała się z dwuczęściowego aktu hołdu i przysięgi wierności. Podczas hołdu Pan i wasal zawarli umowę, w której wasal obiecał walczyć za Pana na jego rozkaz, podczas gdy Pan zgodził się chronić wasala przed siłami zewnętrznymi.
Roland ślubuje wierność Karolowi Wielkiemu. Roland (z prawej) otrzymuje miecz, Durandal, z rąk Karola Wielkiego (z lewej). Z rękopisu chanson de geste, ok.XIV w.
po zakończeniu ceremonii pochwalnej Pan i wasal byli w feudalnej relacji z uzgodnionymi zobowiązaniami wobec siebie nawzajem. Głównym obowiązkiem wasala wobec Pana była „pomoc”, czyli służba wojskowa. Korzystając z jakiegokolwiek sprzętu, jaki wasal mógł uzyskać dzięki dochodom z fiefa, był odpowiedzialny za odpowiadanie na wezwania do służby wojskowej w imieniu Pana. To bezpieczeństwo pomocy wojskowej było głównym powodem, dla którego Pan wszedł w stosunki feudalne. Ponadto wasal mógł mieć inne obowiązki wobec swego pana, takie jak obecność na jego dworze, czy to dworskim, czy baronialnym, czy też na dworze królewskim.
obowiązki wasala mogą również obejmować udzielanie „rady”, tak że jeśli pan stanie w obliczu ważnej decyzji, wezwie wszystkich swoich wasali i zorganizuje radę. Na poziomie dworu może to być dość przyziemna sprawa polityki rolnej, ale może również obejmować skazanie przez Pana za przestępstwa kryminalne, w tym karę śmierci w niektórych przypadkach. Na królewskim dworze feudalnym takie rozważania mogłyby obejmować kwestię wypowiedzenia wojny. Są to tylko przykłady; w zależności od okresu i miejsca w Europie feudalne zwyczaje i praktyki były zróżnicowane.
Feudalizm we Francji
w swoim pochodzeniu feudalne przyznanie ziemi było postrzegane jako osobista więź między panem a wasalem, ale z czasem i transformacją Lenna w dziedziczne posiadłości, natura systemu stała się postrzegana jako forma „polityki ziemi.”W XI wieku we Francji doszło do tzw. „rewolucji feudalnej” lub ” mutacji „i” rozdrobnienia władzy”, co było odmienne od rozwoju feudalizmu w Anglii, Włoszech czy Niemczech w tym samym lub późniejszym okresie. We Francji hrabstwa i Księstwa zaczęły się rozpadać na mniejsze gospodarstwa, gdy kasztelanowie i mniejsi Dziedzice przejęli kontrolę nad miejscowymi ziemiami, a (jak to robiły przed nimi rodziny komitalne) mniejsi lordowie uzurpowali/sprywatyzowali szeroki zakres prerogatyw i praw państwa—przede wszystkim wysoce dochodowe prawa sprawiedliwości, ale także składki podróżne, składki RYNKOWE, opłaty za korzystanie z lasów, zobowiązania do korzystania z młyna Pańskiego itp. Władza w tym okresie stała się bardziej osobista i zdecentralizowana.