POP lub gips z Paryża. Ale dlaczego to Paryż, a nie Lagos, Tokio czy Los Angeles?
spokojnie, chętny bobrze. Ten artykuł ma na celu odpowiedź na twoje pytanie i rozwiązać zagadkę.
Historia tynku
tynk jest potoczną nazwą hemi hydratu siarczanu wapnia wytwarzanego przez ogrzewanie gipsu mineralnego w temperaturach 140-180 stopni Celsjusza. Gips jest potoczną nazwą siarczanu wapna.
tynk został po raz pierwszy wykonany tysiące lat temu i był używany przez starożytnych Egipcjan, Greków i Rzymian. Jednak nie był używany na dużą skalę aż do 1700 roku, kiedy to był wymagany do stosowania we wszystkich budownictwie w Paryżu.
Nazwa Paryża
w 1666 roku przez Londyn szalał pożar, niszcząc wiele jego części. W następstwie tego król Francji nakazał, aby wszystkie ściany wykonane z drewna w Paryżu zostały natychmiast pokryte tynkiem, jako zabezpieczenie przed takimi pożarami. Doprowadziło to do wydobycia na dużą skalę gipsu, który był dostępny wokół wzgórza Montmartre w Paryżu w ogromnych ilościach.
Tak więc na początku XVIII wieku (1701-1800) Paryż stał się centrum produkcji gipsu, stąd nazwa, Gips Paryża.
zastosowania tynku
tynk Paryski na ogół nie kurczy się ani nie pęka po wyschnięciu, co czyni go doskonałym medium do odlewania form. Jest powszechnie stosowany do prefabrykacji i przechowywania elementów ozdobnych tynków umieszczonych na sufitach i gzymsach.
jest również stosowany w medycynie do wykonywania odlewów gipsowych w celu unieruchomienia złamanych kości podczas ich gojenia, chociaż niektóre odlewy ortopedyczne są wykonane z włókna szklanego lub termoplastów.
niektórzy rzeźbiarze pracują bezpośrednio z tynkiem paryskim, ponieważ szybkość, z jaką Agregaty gipsowe nadają pracy poczucie natychmiastowości i umożliwiają rzeźbiarzowi szybkie osiągnięcie pierwotnego pomysłu.
wreszcie tajemnica popu została rozwiązana! Pheew.