W jaki sposób uwzględnienie złożoności może zmniejszyć dysproporcje zdrowotne i zwiększyć sprawiedliwość społeczną

dysproporcje zdrowotne na liniach rasowych i społeczno-ekonomicznych są stałym wyzwaniem dla decydentów i naukowców, którzy chcą poprawić wyniki zdrowotne. Pandemia COVID-19 podkreśliła i przynajmniej tymczasowo zaostrzyła te wzorce: jeden szacunek wskazuje, że pomimo tego, że obejmuje tylko 13% populacji USA, nie-Latynosi Czarni stanowili 34% zgonów związanych z COVID. Przyczyny tych bardzo różnych wyników są liczne, często pokoleniowe w skali czasowej, czasami wzajemnie powiązane i zależne geograficznie, co utrudnia skuteczne badania i reakcje polityczne.

nowa książka National Institutes of Health (NIH) ma na celu zapewnienie decydentom i badaczom narzędzi do wypełnienia luki dzięki odważnym, nowatorskim podejściom. Jednym z takich podejść jest szybko rozwijające się i interdyscyplinarne ramy badawcze szeroko określane jako nauka o złożonych systemach. Ramy te są wyjątkowo przystosowane do radzenia sobie z nieodłączną złożonością dysproporcji zdrowotnych oraz, jak pokazały nasze wcześniejsze prace, z innymi obszarami Badań Politycznych związanymi z postępem w kierunku sprawiedliwości społecznej.

przechodzenie obok izolowania poszczególnych czynników

ostatecznym celem badań nad różnicami w zdrowiu powinno być odkrycie kluczowych czynników i polityk rzemieślniczych oraz praktyk, które mogą skutecznie i trwale je rozwiązać. Do niedawna wyzwaniem w osiągnięciu tego celu było opieranie się na metodach skupionych na wyodrębnianiu i odrębnym określaniu ilościowym wkładu poszczególnych czynników.

wpływ takich analiz jest ograniczony na dwa sposoby. Po pierwsze, dane niezbędne do przekonującego oszacowania wpływu poszczególnych czynników są trudne do znalezienia lub zebrania (szczególnie w małych populacjach). Po drugie, co bardziej fundamentalne, nawet jeśli wysiłki na rzecz ilościowego określenia wkładu poszczególnych czynników powodujących różnice w zdrowiu są skuteczne, mają one ograniczoną zdolność do przyczyniania się do znaczących i trwałych rozwiązań, ponieważ różnice w zdrowiu są spowodowane przez wiele, nakładających się czynników, które często działają w dużej skali czasu (tj. w różnych pokoleniach) i różnią się znacznie w poszczególnych osobach i środowiskach. Przyjęcie szerokiej perspektywy, która uznaje i wyraźnie zmaga się z tą złożonością, jest najlepszym sposobem na dokonanie pozytywnych zmian.

uwzględnianie złożoności w dysproporcjach zdrowotnych

Nauka o złożonych systemach zapewnia drogę naprzód w rozwiązywaniu problemów związanych z badaniami, polityką i praktyką w zakresie nierówności zdrowotnych. Naukowcy i decydenci polityczni mogą wykorzystywać złożone podejścia systemowe w celu zbadania mechanizmów interakcji i odpowiedzi na nowe rodzaje pytań dotyczących tego, dlaczego obserwowane poziomy różnic zdrowotnych występują, które ścieżki efektów lub punkty dźwigni mogą mieć największe znaczenie, dlaczego dotychczasowe lub istniejące polityki i interwencje zaobserwowały skutki w danym kontekście oraz w jaki sposób nowe proponowane polityki lub interwencje mogą wpływać na różne społeczności (w tym efekty heterogeniczne i niezamierzone negatywne konsekwencje). Krótko mówiąc, możemy odpowiedzieć na pytania dotyczące tego, co działa, dla kogo i dlaczego.

na przykład nasze badania wykazały, że obserwowane wzorce aktywności fizycznej są generowane przez kombinację czynników indywidualnych, społecznych i środowiskowych. Zachowania ćwiczeniowe ludzi są ze sobą nierozerwalnie powiązane: są bardziej skłonni do angażowania się w te działania, gdy robią to również inni, ze względu na dodatkowe możliwości (np. obecność przypadkowych gier w piłkę lub grup biegowych), wpływ społeczny (np. idąc za przykładem przyjaciół i rodziny) i kolektywny wpływ na środowisko zbudowane (np. popyt na bezpieczne ścieżki rowerowe w społeczności). Strategie, które wyraźnie zawierają ten wgląd, mogą być o wiele bardziej skuteczne niż te, które koncentrują się wyłącznie na czynnikach na poziomie indywidualnym, takich jak Informacja i motywacja.

aby osiągnąć tę szerokokątną perspektywę, complex systems science zawiera wiele nowych narzędzi i technik badawczych, w tym zarówno metodologię jakościową, jak i ilościową (oraz synergiczne kombinacje obu). W naszym rozdziale publikacji NIH przedstawiamy przegląd tego, kiedy i jak korzystać z tych podejść, podkreślając takie tematy, jak znaczenie wyboru metod odpowiednich dla konkretnych celów badawczych, rola teorii i danych, zebranie skutecznego zespołu badawczego i przekazanie wyników decydentom i innym interesariuszom.

Beyond health, towards social justice

poza zapewnieniem punktu wejścia dla naukowców i decydentów nie znających nauki o złożonych systemach, praca ta przyczynia się do szerszej rozmowy, która ma miejsce wśród ekonomistów i innych naukowców społecznych wokół metodologii badań promujących sprawiedliwość społeczną. Wstrząsy gospodarcze i społeczne wywołane pandemią COVID-19, w połączeniu z głośnymi incydentami przemocy policyjnej wymierzanej w czarnych ludzi, wyraźnie pokazały, że istnieje zarówno potrzeba, jak i apetyt na reformy systemowe. Zgodnie z najlepszą tradycją nauki, wielu ekonomistów zobowiązało się do znalezienia sposobów na pomoc w tym przedsięwzięciu. Oprócz godnych pochwały wysiłków na rzecz zbadania potencjalnego wpływu zmian na dużą skalę w polityce i praktyce, dziedzina ta zaczyna również powracać do wieloletnich konwencji dotyczących teorii, założeń i metod, które mogą wpływać na naszą zdolność do zrozumienia i rozwiązania struktur, które utrwalają nierówności.

w ciągu ostatnich kilku lat zademonstrowaliśmy obiecującą rolę, jaką nauka o złożonych systemach może odegrać w realizacji tego celu. Na przykład udało nam się porównać, w jaki sposób różne podejścia polityczne do kontroli sprzedaży detalicznej tytoniu mogą wpływać na różnice w paleniu tytoniu w różnych grupach rasowych i społeczno-ekonomicznych w różnych środowiskach. Rozważyliśmy możliwy wpływ różnych programów subsydiowania czesnego (czasami nazywanych „darmowymi studiami”) na sprawiedliwy dostęp do szkolnictwa wyższego. Zapewniliśmy szybkie reagowanie na pandemię COVID-19. W przyszłych pracach nad narażeniem na przenoszenie wirusa HIV uważamy, że praca w różnych obszarach polityki—w szczególności łączenie reformy sądownictwa z interwencjami w zakresie zdrowia publicznego-jest obiecującym sposobem na zmniejszenie powszechnych różnic. I wreszcie, badamy sposoby, w jakie nauka o złożonych systemach może być produktywnie zastosowana do rozwiązywania dużych, głęboko zakorzenionych problemów dotykających miliardy ludzi na całym świecie, rozważając dynamiczne przecięcie między otyłością, niedożywieniem i zmianami klimatycznymi.

droga do przodu dla naukowców i decydentów politycznych dążących do zmniejszenia dysproporcji zdrowotnych i ostatecznie do bardziej sprawiedliwego społeczeństwa była historycznie uwikłana w złożoność. Perspektywy i narzędzia zaczerpnięte z nauki o złożonych systemach mogą ujawnić nowe możliwości rozwoju merytorycznego.