Research School of Biology

autorstwa Zoë Tulip

ogień odgrywa ważną rolę w kształtowaniu australijskiego krajobrazu oraz jego flory i fauny. Ten wpływ ma miliony lat i jest przedmiotem badań prowadzonych przez emerytowanego profesora Mike ’ a crispa.

biomy są definiowane jako duże obszary ekologiczne, w których znajdują się zwierzęta i rośliny, które wzajemnie się uzupełniają i ewoluują w czasie. Zespół Mike ’ a crispa badał pochodzenie podatnych na ogień biomów zdominowanych przez drzewa eukaliptusowe i zastanawiał się, czy przewaga eukaliptusów jest związana z powtarzającym się narażeniem na pożary.

wiadomo, że pożary drastycznie wpływają na krajobrazy, wspomagane przez sezonowe zmiany, które tworzą cykl rosnących i palących. Uważa się, że proces ten rozpoczął się po oddzieleniu Gondwany, starożytnego superkontynentu.

badanie wykazało, że dominacja eukaliptusów, które utrzymywały ten cykl wzrostu/spalania, była prawdopodobnie spowodowana specjalnymi cechami adaptacyjnymi ognia, które rozpoczęły się od Myrtaceae, gatunku pokrewnego Eukaliptusowi.

wiele eukaliptusów ma specjalne cechy ognioodporne, w tym ponowne kiełkowanie po pożarze. Jest to często określane jako epikormiczne kiełkowanie i jest bardzo powszechne w eukaliptusach. Po pożarach następuje seria zdarzeń wywołujących kiełkowanie. Jednym ze sposobów może się to zdarzyć, jeśli jest uszkodzenie góry lub korony drzewa. Hormony hamujące kiełki mogą przestać być generowane przez koronę drzewa, powodując kiełkowanie wystąpić. Pąki tych kiełków są często chronione przez grubą korę, co wyjaśnia, w jaki sposób mogą przetrwać intensywne ciepło pożaru buszu.

aby ustalić, kiedy zaczęły się pożary eukaliptusowe, badaczom udało się prześledzić cechy adaptacyjne ognia, tworząc filogenezę lub mapę wyglądu i ewolucji tych cech. Możliwe jest również określenie, kiedy doszło do pożarów, śledząc określony rodzaj węgla drzewnego, który jest pozostawiony tylko przez pożary.

badania wykazały, że cecha ponownego kiełkowania pojawiła się 60 do 62 milionów lat temu. Sugeruje to, że obszary zależne od odnowy spowodowanej pożarami istniały znacznie wcześniej niż wcześniej sądzono o co najmniej 50 milionów lat.

ze względu na ich zdolność do ponownego kiełkowania po pożarach, naukowcy zauważyli również, że stawia to biomy zdominowane przez eukaliptusy w bardzo dobrej pozycji do działania jako banki węgla dla CO₂ w porównaniu z innymi biomami odnawiającymi ogień.

badania zostały opublikowane w Nature Communications w 2011 roku.

ten artykuł jest jednym z zestawów prezentujących osiągnięcia i niezapomniane okazje w historii biologii na ANU.

Leave a Reply

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.