w 2013 r. świat muzyki poniósł wiele strat: muzycy reprezentujący szeroką gamę gatunków, od rocka po reggae, klasykę po country, bluesa po Bollywood i nie tylko. Sprawili, że nasze życie stało się piękniejsze dzięki muzyce, którą stworzyli i są głęboko tęsknione. Oto niektóre z gwiazd świata muzyki, które zmarły w 2013 roku.
Jewel Akens (1933-2013) był piosenkarzem pop, który zrobił to duży z jego 1965 hit, „the Birds and the Bees.”Akens był w grupie o nazwie The Turnarounds, kiedy zaproponowano im piosenkę, która mówiła o ptakach, pszczołach, kwiatach, drzewach i księżycu na górze-i rzeczy zwanej miłością.”Inni członkowie nie lubili go, więc Akens nagrał go solo. Piosenka była nr 3 na liście Billboard Top 100 w 1965 roku, a później została pokryta przez Deana Martina i innych.
Chrissy Amphlett (1959-2013) była wokalistką australijskiego zespołu rockowego The Divinyls, którego przebojowy przebój z 1991 roku” I Touch Myself ” wspiął się na 4. miejsce w USA.
Patty Andrews (1918-2013) była ostatnią żyjącą członkinią Sióstr Andrews, kochanek sceny muzycznej z czasów II Wojny Światowej. Ich zgrabna harmonia i żywiołowy taniec podbiły serca zarówno członków służby, jak i cywilów. Trwałe przeboje Sióstr Andrews to ” Boogie Woogie Bugle Boy of Company B „I” I ’ ll Be With You in Apple Blossom Time.”Patty Andrews była najmłodszą z trzech sióstr i była znana jako „the sister in the middle”, występując z siostrami LaVerne i Maxene. Była wokalistką i „chief clown” grupy, często wykorzystując przerwę w tekstach, aby wykonać niszczycielski jitterbug.
Kevin Ayers (1944-2013) był piosenkarzem i autorem tekstów, który był współzałożycielem wpływowego zespołu Soft Machine z lat 60.
Bruno Bartoletti (1926-2013) był dyrygentem orkiestry, który przez ponad 50 lat współpracował z Lyric Opera of Chicago.
Shamshad Begum (1919-2013) był legendarnym indyjskim piosenkarzem, którego głos można usłyszeć w wielu musicalach z filmów Bollywood.
Bobby ” Blue „Bland (1930-2013) zyskał przydomek” The Sinatra of the blues ” za gładki wokal i bogato zaaranżowaną muzykę. Honoree Rock and Roll Hall of Fame rozpoczął pracę z bluesowym wielkim B. B. Kingiem i Juniorem Parkerem w kwitnącej scenie bluesowej Beale Street w Memphis, z przystankiem po drodze, aby nagrywać z założycielem Sun Records Samem Phillipsem. Hit big time z najlepszych singli, takich jak 1957 „Farther Up the Road” i 1961 „i Pity the Fool”, zarówno nr 1 rhythm-and-blues hits. Przydomek blanda „Blue” wynikał z jego skłonności do pisania bolesnych piosenek o utraconej miłości.
Leroy” Sugarfoot ” Bonner (1943-2013) pomógł zachować funky 1970 jako frontman dla graczy Ohio.
Jon Brookes był perkusistą angielskiego indie rockowego zespołu The Charlatans.
Cedric Brooks (1943-2013) był jamajskim saksofonistą i wpływowym muzykiem roots reggae.
Clarence Burke Jr. był wokalistą zespołu The Five Stairsteps, który wykonał przebój „O-o-H Child” z 1970 roku.”The Five Stairsteps-czterej bracia i siostra-utworzyli w Chicago w połowie lat 60., nauczyli się grać na instrumentach i śpiewać od ojca, Clarence’ a Seniora, policjanta, i ich matki, Betty. Kiedyś nazywali się „The first family of soul”, pseudonim przyjęty później przez The Jackson 5.
Clive Burr (1957-2013) był perkusistą Iron Maiden i grał na ich pierwszych trzech albumach, w tym na przeboju „Run to the Hills.”
Donald Byrd (1932-2013) był czołowym trębaczem Jazzowym w latach 50. i 60.
JJ Cale (1938-2013) był wpływowym, zdobywcą nagrody Grammy muzykiem i autorem piosenek, który napisał przeboje, w tym „After Midnight” Erica Claptona.”
Chi Cheng (1970-2013) grał na basie z nagrodzonym Grammy zespołem rockowym The Deftones.
Phil Chevron (1957-2013) był gitarzystą anglo-irlandzkiego zespołu The Pogues. Urodzony w Dublinie muzyk był członkiem wybitnych irlandzkich punk rockowych the Radiators From Space, zanim dołączył do londyńskiego Pogues na początku lat 80. … Chevron napisał kilka znanych piosenek Pogues, w tym irlandzką balladę emigracyjną ” Thousands Are Sailing.”
Jack” Cowboy ” Clement (1931-2013) był piosenkarzem, autorem tekstów i producentem, który pomógł kształtować dźwięki muzyki country i rock 'n’ rolla.
Van Cliburn (1934-2013) był pianistą klasycznym, ale każdy, kto nie znał go lepiej, mógł pomyśleć, że jest gwiazdą rocka. Cliburn był uwielbiany w latach 50., 60. i 70., zarówno za swoją muzykę, jak i kluczową rolę w łagodzeniu napięć zimnej wojny, kiedy wygrał pierwszy Międzynarodowy Konkurs im. Czajkowskiego w Moskwie w 1958 roku. W porównaniu z gwiazdami tak różnorodnymi jak Liberace i Elvis Presley, Cliburn inspirował się takim samym oddaniem ze strony fanów, jak Presley i inne gwiazdy rocka, dzięki jego talentowi i charyzmie. Jeden z fanklubów Elvisa Presleya zmienił nawet nazwę na cześć Cliburna.
„Stompin'” Tom Connors (1936-2013) był piosenkarzem country-Folkowym i ikoną Kanady, uwielbianym za piosenki takie jak „Bud The Spud” i „The Hockey Song”.”
Joey Covington (1945-2013) grał na perkusji w Jefferson Airplane w latach 1970-1972, był także członkiem Hot Tuna.
Colin Davis (1927-2013) był pierwszym dyrygentem London Symphony Orchestra.
Jimmy” Fast Fingers ” Dawkins (1936-2013) był Chicagowskim muzykiem bluesowym, który grał z takimi muzykami jak Otis Rush i Buddy Guy.
James DePreist (1936-2013)był jednym z pierwszych czarnych dyrygentów dużej orkiestry i kierował programem dyrygentury Szkoły Julliard.
Manna Dey (1919-2013) była znaną indyjską piosenkarką, którą można usłyszeć w wielu filmach Bollywood.
Ray Dolby (1933-2013) założył Dolby Laboratories i był pionierem postępu w technologii audio, w tym pracy w redukcji szumów i dźwięku przestrzennego. Dolby held 50 USA patenty i zdobył wiele znaczących nagród za swoją życiową pracę, w tym kilka Emmy, dwa Oscary i Grammy. … „Ray naprawdę udało się mieć wymarzoną pracę” – powiedziała Dagmar Dolby, jego 47-letnia żona. „Ponieważ mógł robić dokładnie to, co chciał, niezależnie od tego, w jaki sposób chciał to zrobić, a przy okazji zrobił wiele dobrego dla wielu miłośników muzyki i filmu. I w końcu zbudowaliśmy bardzo udaną firmę.”
Mack Emerman założył Criterion Recording Studios, w którym notable, w tym James Brown i Bee Gees, nagrali jedne ze swoich najbardziej znanych płyt.
Jim Foglesong (1922-2013) był producentem muzycznym, który jako Prezes Oddziału Capitol Records w Nashville pomógł rozpocząć karierę Gartha Brooksa.
T-Model Ford był piosenkarką bluesową z Mississippi o międzynarodowej sympatii.
Annette Funicello (1942-2013) rozpoczęła karierę rozrywkową jako jedna z najzdolniejszych nastolatek Ameryki w klubie Myszki Miki. Choć osiągnęła wielką sławę jako aktorka, Funicello miał również bardzo udaną karierę nagraniową. Początkowo jako wokalista, Funicello oczarował nastolatków lat 60. hitami takimi jak” Tall Paul „I” O Dio Mio”.”Jej szalenie popularne filmy plażowe dały jej dalsze muzyczne możliwości, ponieważ ona i częsty współpracownik Frankie Avalon często byli zmuszeni do śpiewania podczas opalania i surfowania.
Eydie Gorme (1928-2013) była bardzo kochana, gdy śpiewała w nocnych klubach i w telewizji, zwłaszcza gdy występowała z mężem Steve ’em Lawrence’ em. Wśród jej przebojów był „Blame it on The Bossa Nova” z 1963 roku.”
” Eydie jest moim partnerem na scenie i w życiu od ponad 55 lat ” – powiedział Lawrence w oświadczeniu. „Zakochałem się w niej w chwili, gdy ją zobaczyłem, a jeszcze bardziej, gdy pierwszy raz usłyszałem, jak śpiewa. Podczas gdy moja osobista strata jest niewyobrażalna, świat stracił jednego z największych wokalistów popu wszech czasów.”
Chico Hamilton (1921-2013)był wpływowym perkusistą jazzowym, który pomógł rozwinąć styl West Cool jazz.
Jeff Hanneman (1964-2013) był założycielem i gitarzystą pionierskiego thrash metalowego zespołu Slayer.
Otis „Damon” Harris (1950-2013) był członkiem The Temptations w latach 1971-1975, śpiewając na przebojach m.in. „Papa Was a Rolling Stone.”
Jane Harvey (1925-2013) była piosenkarką jazzową, która występowała z takimi sławami jak Desi Arnaz, Duke Ellington i Benny Goodman.
Richie Havens (1941-2013) przeszedł do historii jako pierwszy wykonawca, który wystąpił na scenie sierpnia. 15.11.1969 na Woodstock. Występ zapoczątkował jego sławę, ponieważ grał godzinami-po części dlatego, że tłum uwielbiał jego folkową muzykę, a po części dlatego, że niewielu innych wykonawców jeszcze przybyło. Po premierze filmu Woodstock, Havens stał się znany szerokiej publiczności melomanów. Założył własną wytwórnię płytową Stormy Forest, pracował nad edukacją młodych ludzi na temat kwestii środowiskowych i występował w filmach, w tym The Who ’ s Tommy i Greased Lightning. Havens tworzył również muzykę przez całe życie, grając na inauguracji prezydenckiej Billa Clintona i na tybetańskim koncercie wolności w 1999 roku.
Rick Huxley (1940-2013) był członkiem-założycielem Dave Clark Five, a jego grę na basie można usłyszeć na hitach, takich jak „Bits and Pieces” i „Glad All Over.”
Andy Johns (1950-2013) był inżynierem dźwięku i producentem, który współpracował z Led Zeppelin, Van Halenem i The Rolling Stones.
George Jones (1931-2013) był legendą muzyki country, który nagrał dziesiątki przebojów w trakcie trwającej ponad pół wieku kariery. Z łatwością mógł wykonywać rolllicking rock, jak” White Lightning „i łzawe ballady, takie jak” he Stopped Loving her Today”, a jego wyrazisty głos napędzał melodie na szczyty list przebojów. Waylon Jennings skomentował kiedyś: „gdybyśmy wszyscy mogli brzmieć tak, jak byśmy chcieli, brzmialibyśmy jak George Jones.”Nie mniej skuteczne były jego duety z ówczesną żoną Tammy Wynette, w tym” Golden Ring „i” we ’ re Gonna Hold On.”Jones był zdobywcą nagrody Grammy country tradycjonalista, który ubolewał nad ewolucją nowoczesnej muzyki country z dala od charakterystycznych dźwięków gatunku, które pomógł stworzyć w latach 50.i 60.
Marvin Junior (1936-2013) był członkiem Chicago doo-wop singing group The Dells przez ponad 50 lat.
Chris Kelly (1978-2013) był znany jako „Mac Daddy”, kiedy wszedł na scenę muzyczną w 1992 roku, w połowie rapowego duetu Kriss Kross. Kelly i jego kolega z zespołu Chris Smith byli młodymi nastolatkami, kiedy wydali swój hit „Jump”, który przez osiem tygodni był pierwszym rapowym utworem, który utrzymał się na 1 miejscu przez tak długi czas. Ich debiutancki album, Totally Krossed Out, został katapultowany do statusu multiplatinum, a the teens wystąpili z Michaelem Jacksonem, Run-D. M. C. i TLC.
Claude King (1923-2013)był piosenkarzem country i jednym z pierwszych członków Louisiana Hayride, programu radiowego i telewizyjnego, który dał Elvisowi Presleyowi swoją pierwszą przerwę.
Marilyn King (1931-2013) śpiewała wraz z pięcioma siostrami w big-bandowej grupie wokalnej The King Sisters. King rozpoczęła swoją karierę wokalną w wieku 13 lat, ostatecznie dołączając do kwartetu jej sióstr, który wydał ponad 150 albumów w latach 40., 50. i 60. W latach 60. wystąpiła z siostrami w programie King Family Show.
Alvin Lee (1944-2013) był brytyjskim gitarzystą, który dziesięć lat później założył zespół rockowy i wystąpił na Przystanku Woodstock.
Jackie Lomax (1944-2013) był piosenkarzem i autorem tekstów, który pracował z Beatlesami i podpisał kontrakt z ich wytwórnią Apple Records.
Marshall Lytle (1933-2013) grał na basie stand-up z Billem Haleyem i jego kometami, w tym w ich kultowym przeboju ” Rock Around the Clock.”
Ray Manzarek (1939-2013) pomógł stworzyć niepowtarzalne brzmienie The Doors za pomocą swoich klawiatur. Manzarek, członek-założyciel zespołu, jest wybitny w niektórych z najbardziej znanych piosenek Doors, od nawiedzających dźwięków „Riders on the Storm” do chwytliwego otwierającego riffu „Light My Fire”i wielu innych. Po śmierci Jima Morrisona Manzarek kontynuował tworzenie muzyki z takimi artystami jak X i Iggy Pop, pracował jako producent i napisał powieść oraz pamiętnik.
Mindy McCready (1975-2013) osiągnęła szczyt list przebojów w 1996 roku ze swoją odą do turning the tables on men, „Guys Do it All the Time.”Inne przeboje to ” Ten Thousand Angels”, „Maybe he’ ll Notice her Now ” I ” you ’ ll Never Know.”U szczytu swojej kariery występowała z czołowymi gwiazdami country, w tym z George’ em Straitem, Timem Mcgrawem i Alanem Jacksonem. Problemy osobiste wykoleiły karierę McCready, gdy zmagała się z walką o opiekę nad dzieckiem i problemami z uzależnieniami, ale po odwyku z Dr Drew, McCready zapewnił, że jest wolna od narkotyków.
Marian McPartland (1918-2013) był znanym pianistą jazzowym, który prowadził popularny program NPR „Piano Jazz.”
Jason Molina (1973-2013) był alternatywnym piosenkarzem i autorem tekstów znanym z muzyki, którą tworzył pod nazwami Songs: Ohia i Magnolia Electric Co.
Shadow Morton (1940-2013) był producentem i autorem piosenek, który napisał hity, w tym „Leader of the Pack” I „Remember (Walking in the Sand).”
Georges Moustaki (1934-2013) był kompozytorem i piosenkarzem, który pisał piosenki dla Edith Piaf i innych francuskich muzyków.
Alan Myers (1955-2013) był perkusistą nowofalowego zespołu Devo, grając na kultowych utworach, w tym „Whip It.”Myers był perkusistą zespołu w latach 1976-1985 w okresie rozkwitu Devo. Grupa została założona w Akron w stanie Ohio na początku lat 70.przez Marka Mothersbaugha i Geralda Casale ’ a. Casale opisał spotkanie i grę z Myersem po raz pierwszy w 1976 roku. Po zakończeniu pierwszej sesji, Casale—który odwrócił się od Myersa-odwrócił się, aby zobaczyć perkusistę stojącego na jednej nodze z zamkniętymi oczami, praktykującego medytacyjną chińską sztukę walki Tai Chi. „Myślałem,’ Stary, ten facet naprawdę jest Devo. Pasuje.””
Claude Nobs (1936-2013) założył legendarny Montreux Jazz Festival.
Bernadette Nolan (1960-2013) była główną wokalistką irlandzkiej grupy The Nolans, śpiewając wraz z siostrami.
Patti Page (1927-2013) była najlepiej sprzedającą się piosenkarką lat 50., wokalistką popową znaną z takich klasyków jak ” Tennessee Waltz „i” I Went to your Wedding „oraz popularnej piosenki” (How Much Is That) Doggie in the Window?”Jej kariera przetrwała kulturową zmianę z łagodnego popu na rock 'n’ roll, a ona wciąż sprzedawała swoje spokojniejsze, country zabarwione płyty, nawet gdy rockers rozdarli fale radiowe. Page została uhonorowana Grammy w 1999 roku, a Akademia Muzyki Country przyznała jej nagrodę Pioneer Award.
Jody Payne (1936-2013) grał na gitarze w zespole Williego Nelsona, koncertując z legendą country przez ponad 30 lat.
Eddie Perez był członkiem-założycielem słynnego zespołu salsy el Gran Combo de Puerto Rico.
Reg Presley (1941-2013) był wokalistą zespołu The Troggs i zaśpiewał ich kultowy przebój z 1966 roku „Wild Thing.”The Troggs, część brytyjskiej inwazji wywołanej przez The Beatles I The Rolling Stones, udoskonalił proste, twarde podejście do trzyminutowej piosenki rockowej, która była daleko od lirycznego art-rocka Beatlesów czy poetyckich piosenek Boba Dylana. Była to muzyka rockowa na podstawie „boy meets girl”, z jaskiniowym podejściem do romansu.
Ann Rabson (1945-2013) była pianistką i wokalistką, a także założycielką trio Saffire-The Uppity Blues Women.
Phil Ramone (1934-2013) był nagrodzonym Grammy inżynierem, aranżerem i producentem, który pracował z wybitnymi muzykami, takimi jak Ray Charles, Frank Sinatra i Lou Reed.
Lou Reed (1942-2013) pomógł zmienić oblicze współczesnej muzyki jako lider Velvet Underground. Tak awangardowy, że praktycznie wynaleźli awangardowy rock, Velvet Underground byli ulubieńcami sceny Fabrycznej Andy ’ ego Warhola, tworząc nową niszę dla muzyków, którzy nie chcieli grać muzyki rockowej jak wszyscy inni. Jako artysta solowy, Reed kontynuował innowacje i wywarł duży wpływ na pokolenia muzyków i autorów piosenek. Przesuwał kopertę przez całą karierę, a jego fani kochali go za to.
Bobby Rogers (1940-2013) współpracował z Smokey Robinsonem jako członek-założyciel The Miracles.
Wolfgang Sawallisch (1923-2013) był dyrygentem Bawarskiej Opery Narodowej i Orkiestry Filadelfijskiej.
Ed Shaughnessy (1929-2013) był perkusistą jazzowym, który grał w zespole Tonight Show przez prawie 30 lat.
Tony Sheridan (1940-2013) był brytyjskim piosenkarzem, który występował z The Beatles w ich pierwszych dniach. Można go usłyszeć na ich wczesnym nagraniu ” My Bonnie.”
Magic Slim (1937-2013) był bluesowym wokalistą i gitarzystą, który przyczynił się do ukształtowania brzmienia Chicago electric blues.
Bobbie Smith (1936-2013)był byłym wokalistą grupy The Spinners z Lat 70.
Cleotha Staples (1934-2013) była wyróżniającą się wokalistką w rodzinie piosenkarzy. Od najwcześniejszych dni śpiewania w kościele, Staple śpiewacy byli wśród najlepszych aktów rodzeństwa wokół, dzieląc się dobrą nowiną Ewangelii poprzez swój talent muzyczny. Cleotha była najstarszą z rodzeństwa, a jej gładki głos kierował resztą brzmienia grupy. The Staple Singers zdobyli nagrodę Lifetime achievement award od Grammy i zostali uhonorowani Rock and Roll Hall of Fame, dzięki przebojom, w tym „I’ ll Take You There ” I ” Respect Yourself.”
Rise Stevens (1913 -2013) był mezzosopranem, który śpiewał Metropolitan Opera przez ponad 20 lat.
Gordon Stoker był członkiem Jordanaires, grupy wokalnej, która wspierała Elvisa Presleya.
Richard Street (1942-2013) był członkiem The Temptations przez 25 lat.
John Tavener (1944-2013) był brytyjskim kompozytorem utworów chóralnych i orkiestrowych.
Stan Tracey (1926-2013) był pianistą jazzowym znanym z kompozycji „Under Milk Wood” i „Alice in Jazzland.”
Ben Tucker (1930-2013) był basistą jazzowym, który występował z takimi sławami jak Buddy Rich i Peggy Lee.
Bebo Valdes (1918-2013) był znanym kubańskim pianistą i liderem zespołu.
Fran Warren (1926-2013) był wokalistą big-bandu, którego występ „a Sunday Kind of Love” był jednym z wielkich klasyków epoki.
Slim Whitman (1923-2013) był piosenkarzem country znanym z niezrównanej jodły i trzyoktawowego falsetu. Dzięki tak wyjątkowemu tonowi wokalnemu, nic dziwnego, że Whitman stał się gwiazdą, a jego piosenki, w tym „Indian Love Call”, „Secret Love” i „Rose Marie”, były największymi hitami w latach 50. Choć był piosenkarzem country, Whitman wywarł wpływ na współczesnych muzyków tak różnorodnych jak Michael Jackson, Paul McCartney i George Harrison.