dlaczego dziecko staje się tyranem? To częste pytanie dla wielu sfrustrowanych rodziców.
zastraszanie to kryzys zdrowia publicznego w Stanach Zjednoczonych.co roku z rąk znęcającego się dziecka cierpi aż jedno na czworo. Jak każdy problem zdrowotny, pierwszym krokiem do leczenia jest odkrycie, co go powoduje. Zespół naukowców z Uniwersytetu Yale pracuje od ponad roku, aby zrozumieć siły środowiskowe i biologiczne, które powodują zachowania zastraszające, próbując przeciwdziałać temu i przekierowywać je w bardziej pozytywny sposób. Ich badania przyniosły zaskakujące rezultaty.
w sytuacji zastraszania nikt nie wygrywa
badanie potwierdza to, co każdy, kto był zastraszany lub ma dziecko, które było zastraszane, już wie z pierwszej ręki: dzieci, które są zastraszane, mają większe ryzyko niekorzystnych skutków zdrowotnych, zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Jednak badanie wykazało również, że sami prześladowcy często odczuwają negatywne skutki swojego zachowania, aw wielu przypadkach skutki są podobne do tych, których często doświadczają ofiary prześladowcy:
- niska samoocena
- izolacja społeczna
- niepokój
- zażenowanie
- zamieszanie
- depresja
jeśli prześladowcy nie czerpią korzyści ze swojego zachowania, a w rzeczywistości cierpią z tego powodu, dlaczego nadal to robią?
odpowiedź jest skomplikowana, ale zasadniczo łobuzy albo nie rozumieją, że ich zachowanie jest złe, albo nie znają innego sposobu zachowania.
zaskakująco, nie tak różnie
badanie odkryło, że często istnieją uderzające podobieństwa między sytuacjami dzieci przeznaczonych do zastraszania, a samymi tyranami.
oboje wykazują społeczną niezręczność i niezdolność do zrozumienia konsekwencji swoich działań lub wpływu ich zachowania na innych. Zarówno łobuzy, jak i ich ofiary mogą mieć problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak zaburzenia koncentracji/nadpobudliwości psychoruchowej lub zaburzenia ze spektrum autyzmu, które powodują, że zachowują się impulsywnie lub zapobiegają łatwemu empatyzowaniu z innymi. Ze względu na podobieństwa role tyrana i ofiary mogą się zmieniać w zależności od sytuacji, tak że dzisiejszy tyran może być jutrzejszą ofiarą i vice versa.
Zobacz powody, dla których dziecko staje się tyranem…
powody, dla których dziecko staje się tyranem
znęcanie się jest w dużej mierze wyuczonym zachowaniem, co oznacza, że przy odpowiedniej interwencji można je poprawić. Na następnej stronie znajduje się lista Parentologii pięciu powodów, dla których dziecko może stać się tyranem i strategie, które rodzice, wychowawcy i specjaliści ds. zdrowia psychicznego mogą stosować, aby spróbować odwrócić zachowanie.
Izolacja
kiedy dzieci są społecznie odizolowane od siebie, tworzy to idealne środowisko do rozwoju zachowań zastraszających. Dorośli mogą pomóc w zapobieganiu zastraszaniu, zachęcając do przyjaźni i pozytywnych interakcji społecznych wśród dzieci.
„jako ludzie jesteśmy zwierzętami społecznymi”, mówi Michael Anthony-Nalepa, licencjonowany psychoterapeuta i twórca kursu psychologii znęcania się na Uniwersytecie w Antiochii, pierwszego takiego kursu w kraju. „Tak więc, jeśli dzieci czują się odizolowane, czasami zastraszanie jest sposobem na połączenie się z inną osobą.”
aby temu zaradzić, dorosły autorytet może rozpoznać dziecko kompetentne w sytuacjach społecznych i połączyć je z innym dzieckiem, które z tego czy innego powodu może doświadczać wyzwań społecznych. Pierwsze dziecko może służyć jako mentor dla drugiego, zapewniając dobry model, od którego można nauczyć się odpowiednich sposobów zachowania.
w niektórych przypadkach szkoła lub środowisko dla dzieci może dodać poczucia izolacji. „Niektóre dzieci mają bardzo specyficzne potrzeby, które nie są zaspokajane i to ich atakuje” – wyjaśnia Nalepa. „Na przykład, może są bardzo wrażliwi i artystyczni, LGBTQ, lub jedynym dzieckiem koloru w całej klasie. Nie zawsze chodzi o to, co jest nie tak z dzieckiem lub co jest nie tak z rodzicielstwem. Chodzi o pytanie: „co jest nie tak z kulturą, którą ten dzieciak podróżuje”?”
brak empatii
małe dzieci często przechodzą etap egocentryzmu; autyzm i inne warunki zdrowia psychicznego może utrudnić nawet dla starszego dziecka, aby zobaczyć przeszłości jego lub jej własnej sytuacji i empatii z innymi. Dorośli muszą wyjaśnić, w jaki sposób zachowanie dziecka sprawia, że czują się inni. Jednym ze sposobów zrobienia tego jest pytanie: „jak byś się czuł, gdyby ktoś zrobił ci to samo?”
ważne jest, aby uwzględnić również siebie w równaniu empatii.
„jako rodzic możesz mówić dzieciom, jak czują się ich czyny” – mówi Nalepa. „Jako rodzic bardzo rzadko mówimy:” kiedy mi to powiedziałeś, poczułem się zraniony”, czy cokolwiek to było.”Rodzice też mają uczucia i dobrze jest od czasu do czasu przypominać o tym swoim dzieciom.
słabe Modelowanie
czasami dzieci dręczą, ponieważ takiego zachowania uczą się w domu od rodziców i/lub starszego rodzeństwa. Poradnictwo rodzinne może być skuteczne w pomaganiu wszystkim nauczyć się odnosić się do siebie w bardziej konstruktywny sposób.
Nalepa zaliczyłby też wpływy społeczne do kategorii słabego modelowania. „To nie jest po prostu biorąc po rodzicach, to bardziej rozmowa społeczna,” twierdzi. „Odbierają wskazówki, jak być potężnym z otaczającego ich świata, dzięki czemu widzisz rzeczy takie jak narracja wrednych Dziewczyn lub sportowcy z tyłu autobusu, którzy dręczą mniejsze dzieci. Społeczeństwo mówi chłopcom: „musisz być twardy, aby być mężczyzną”, podczas gdy dziewczyny mogą powiedzieć: „musisz być wredną dziewczyną, aby być popularną.””
więc jak odrzucasz te wzorce zachowań, które wydają się osadzone w naszej kulturze? Pokazując dzieciom, że istnieją różne sposoby bycia. „Możesz modelować męskość, którązakorporacja dobroci lub kobiecość, która zawiera dobroć”, sugerujesnalepa. „Możesz również dać im możliwości, w których są zachęcani do myślenia poza sobą, jak wolontariat dla lokalnej organizacji charytatywnej.”
jeszcze jedna wskazówka na temat modelowania; zobacz, co oglądają Twoje dzieci. „Jakie są dowcipy w programach telewizyjnych, które oglądają. Jak traktują się bohaterowie?”oferty Nalepa. „Trudno jest monitorować wszystko, co oglądają dzieci, zwłaszcza z nastolatkami, ale jeśli oglądasz z nimi, możesz wyrazić opinię, w stylu:” Huh, ta postać sąsiada wydaje się dość rasistowska. Co o tym myślisz?”
negatywne lub niedokładne myślenie
zaburzenia psychiczne mogą czasami powodować niedokładne lub negatywne myślenie, ale mogą wystąpić nawet wtedy, gdy taki stan nie jest obecny. W obu przypadkach specyficzny rodzaj terapii mówionej zwany terapią poznawczo-behawioralną jest często bardzo skuteczny w korygowaniu negatywnego i / lub niedokładnego myślenia i zwykle może być zakończony pomyślnie w 10 do 20 sesji.
ważne jest również, aby pomóc dzieciom rozwijać umiejętności samodzielnego radzenia sobie z negatywnymi myślami i uczuciami.
„jeśli dziecko ma uczucia i nie wie, jak je przetworzyć, często sprawia, że ich uczucia są problemem wszystkich innych”, mówi Nalepa, który jest również Dyrektorem Wykonawczym inicjatywy Anonymous, organizacji zajmującej się pomaganiem ludziom w przezwyciężaniu ich wewnętrznego tyrana. „Chodzi o to, aby dać im narzędzia do samokontroli i uspokojenia się. Możesz zacząć od podzielenia się tym, jak radzisz sobie ze swoimi uczuciami, gdy się denerwujesz.”
niska samoocena
niektóre dzieci nie czują się dobrze ze sobą. Więc wierzą, że mogą się podnieść, kładąc innych w dół. Ważne jest, aby zachęcać do zachowań, które chcesz zobaczyć u dziecka, nawet podczas przyjmowania polityki zerowej tolerancji wobec zastraszania. A ponieważ żadne dziecko nie zachowuje się źle 24 godziny na dobę, rodzice i nauczyciele mogą znaleźć coś godnego pochwały w najbardziej enigmatycznym dziecku.
często kilka z powyższych czynników może działać jednocześnie. Niezależnie od tego Nalepa mówi, że pierwszym krokiem w zmianie zachowania jest ciekawość.
„jako rodzice musimy zrobić krok w tył i zadać sobie pytanie:” Gdybym żył w życiu tego dziecka, czy miałbym powód do gniewu? Czy miałbym powód, żeby się bić?”
im więcej wiesz o tym, skąd pochodzi znęcanie się, tym bardziej prawdopodobne jest, że będziesz w stanie zmienić sytuację.